خوانندگان ایران گلوبال مواضع

انسان آذربایجانی رنج می کشد و دیگران غرقه در نعمت و شادی اند؟ نگاه آ ائلیار به قضیه رنجهای فردی یک انسان متأسفاه بسیار جهتراد، اگر نگوییم نژادپرستانه است. او و دیگران با برجسته کردن مسائل "ترک و فارس" به رنجدیده هیچ کمکی نمی کنند و تنها زخمی بر زخمهای او می افزایند. رنج آقای لوایی اگرچه واقعی است، ولی ریشه در توهمات عمیق نسبت به ساختار سیاسی جهان دارد. من نمی توانم در اینباره قضاوت کنم که آیا واقعا "دو ارمنی" و "پانفارسها" زندگی را بر ایشان تلخ کرده اند یا نه، ولی آیا می شود خواند «خشی از پان فارسیسم آنچنان در بدنۀ قدرت و حکومت آمریکا نفوذ کرده که قادر به هر کاری هستند / لوایی» و صدای کرکننده زنگ خطر را نشنید؟ راه کمک به آقای لوایی و لواییها این است که آنها را در درجه اول از پارانویای ارمنی ستیزی و فارس ستیزی نجات دهیم و به آنها بگوییم که هر انسانی در درجه اول مسئول وضعیت خویش است و باید جارو کردن شهر را از در خانه خودش شروع کند. برای من بشدت مایه تأسف و انزجار است، که حتی انسانهای بظاهر فرهیخته در این سایت از رنج و درد یک انسان درهم شکسته بسود دعوای مضحک "ترک و فارس" بهره می برند. ایرانی که ما نخبگانش باشیم، شایسته همین جمهوری اسلامی است.