مجوس= معرب واژه پارسی باستان

تلفظ اشتباهی «یأجوج» است. که بر وزن مجوس آمده.
اسکندر مقدونی بعد از تسخیر مصر سکه زد. و دوشاخ- در تصویر سکه ها-زینت او بودند.جالب است این موضوع در زبان آذربایجانی با این اصطلاح بیان شده:« اسکندر ذوالقرنین بورنوزو وار-بورنوزو!» اسکندر شاخ دارد-شاخ! احتمال دارد در زبان محاوره ای ترکی یأجوج و مأجوج را «یجوس-مجوس»نیز گویند. ولی من نشنیده ام و اطلاعی هم ندارم.حالا که آخوندها روایت میکنند بگذار ما هم از پدربزرگ پدربزرگها روایت کنیم که گویند:« زمانی فرارسد، قومی از ملایان به شاهی رسند . ظلم از عرش بگذرد. و آب به قحطی گراید. ملایان چنان عطشناک گردند که آب دریای شور به تمامی نوشند و خشک کنند. چون نان نیابند ، نمک خورند . و گور بگور شوند.»
Ata-babalardan rəvayət olub: Gün o gün olar ki bir malla tayfası şahlıq elər*Zulm ərşdən geçər.Su qəhətliğə düşər*Malla tayfası yanqınlıqdan şor dəryanın süyün içib qurudarlar* Çün çörək tapabilməzlər dönüb duzları yeyib qurtararlar* Və gor-ba gor olarlar