Skip to main content

آقای مرادی گرامی، واقعا در

آقای مرادی گرامی، واقعا در
Anonymous

آقای مرادی گرامی، واقعا در تعجبم که فردی چون شما که استاد دانشگاه هم هست و از او انتظار میرود با خرد و منطق با پدیده ها برخورد کند و نه با احساسات، چگونه میتواند چنین مطلبی بنویسد که بیشتر به انشای یک چریک چهارده ساله میماند. آخر شما چگونه میتوانید ایالت بایرن آلمان را (که همیشه در آن محافظه کاران روی کار بوده اند) با کشورهای دیکتاتوری مانند ایران مقایسه کنید؟! چه از نظر سطح رفاه مردم گرفته، چه از نظر سطح سواد و آگاهی و چه از نظر رسانه ها و وضعیت نشر و تحقیقات علمی. گویا زندگی طولانی مدت شما در آلمان باعث شده وضعیت کشورهایی چون جمهوری اسلامی را فراموش کنید. و گویا متاسفانه در این سالهای طولانی نتوانسته اید به شناختی حتی سطحی و ناقص از جوامع غربی دست پیدا کنید. در مورد آمریکا هم بد نیست به این توجه کنید که چه چیز باعث میشود این کشور برای اکثریت بزرگ مردم دنیا یک بهشت باشد و همه آرزو

داشته باشند در آنجا زندگی کنند. آیا هیچ کشور دیکتاتوری را در طول تاریخ می شناسید که از چنین محبوبیتی در سراسر دنیا برخوردار بوده باشد؟ آیا فکر میکنید این به دلیل تبلیغاتی ست که آمریکا میکند؟ اگر آری، پس چرا در کشورهای دیکتاتوری پیشرفته هم مانند شوروی و آلمان شرقی سابق و چین و امثالهم مردم علیرغم تبلیغات وسیع حکومت همیشه در فکر فرار از کشور بودند و در این راه حتی حاضر بودند جان خود را به خطر بیندازند؟ پس چرا حتی کمونیستهای دوآتشه و اسلامگراهای افراطی که در آمریکا (یا سایر کشورهای غربی زندگی میکنند) به هیچوجه حاضر نیستند این کشور (ها) را ترک کنند؟