دوست گرامی، lachin ، من چندین

..... آن چنان که شما می گوئید زبان پرستی هستند؟ آری، درست است، پان آریاها فارسنامه می نویسند و می گویند زبان فارسی زبان سرزمین اهورائی آریائی هاست! اما پان آریاها ناتوان از سره نویسی هستند! من با آن که ترک هستم و کوچکترین باوری به آریاپرستی ندارم می توانم به زبان پارسی سره بنویسم اما هفتاد تا نود درصد نوشته های دوستان پان آریا واژه های عربی هستند و نوشته های این دوستان از نگر دستور زبان پارسی به مفت نمی ارزند! شما اگر به نوشته های دوستان پان آریا نگاه کنید خواهید دید که چنین کسانی از یک سو از ترک تباران و عرب تباران بدگوئی می کنند و از سوی دیگر نوشته های آنها انباشته از واژگان عربی هستند! دوست گرامی، lachin ، چندین بار من نوشته ام که اگر کسی به زبانی با دستور زبان درست آن زبان سخن بگوید و نوشته بنویسد کردار چنین کسی برابر با ناسیونالیست بودن او نیست و کار چنین کسی را نمی توان برابر با بت ساختن از یک زبان برای دیوارکشی های ناسیونالیستی میان مردم یک سرزمین دانست، برای نمونه نوشتن به زبان پارسی سره و ویرایش زبان پارسی برابر با پان آریا بودن نیست، یادگیری زبان آلمانی برابر با هواداری از آدولف هیتلر و حزب نازی آلمان هیتلری نیست، یادگیری زبان ایتالیائی برابر با هواداری از بنیتو موسولینی و حزب فاشیست ایتالیا نیست، یادگیری زبان عربی برابر با هواداری از صدام حسین و حزب بعث عراق نیست، یادگیری زبان ترکی برابر با پان ترکیسم نیست و ..... چنان که زنده یاد ندا آقاسلطان با آن که یک دختر فارس تهرانی بود به یادگیری زبان ترکی روی آورده بود و کار ایشان برابر با پان ترک بودن ایشان نیست http://iranglobal.info/node/29281 البته برای پژوهش ارزنده درباره یک زبان نخستین کاری که باید انجام داد دور ریختن همه داستانسرائی ها و واژه تراشی ها و دروغبافی های یاوه ای است که ناسیونالیست ها درباره آن زبان گفته اند و نوشته اند چون ناسیونالیست هائی که همه چیز را رها کرده اند و پیاپی درباره زبان مادری و زبان پدری و زبان عمه ای و زبان خاله ای پان نامه می نویسند نوشته هایشان به مفت نمی ارزند! ********** دوست گرامی، lachin ، همه اینها به کنار! شما چرا همه نوشته مرا رها کرده اید و از زبان چسبیده اید؟ نوشته من درباره زبان شناسی نیست و نوشته من درباره ویژگی های حق تعیین سرنوشتی است که سازمان های جهانی از آن سخن می گویند و از سوی دیگر ناسیونالیست های ایرانی مانند ریگ بیابان در نوشته هایشان از حق تعیین سرنوشت می نویسند بی آن که این حق تعیین سرنوشت من در آوردی با آن حق تعیین سرنوشتی که سازمان های جهانی از آن سخن می گویند یکی باشد! من خواسته ام در این نوشتار ناهمسانی حق تعیین سرنوشتی که جهانیان و سازمان های جهانی درباره آن سخن می گویند را با آن حق تعیین سرنوشت من در آوردی که ناسیونالیست ها آن را دستاویزی برای دیوارکشی های هیتلری میان مردم یک سرزمین می کنند روشن کنم!