تهرانلی گرامی، چپ ایران پای

و مسایل باید با سیاست حل شود و نه نظامی. در مورد چین و جاهای دیگر هم همینطور است. خلق ها حق تعیین سرنوشت دارند. حد اقل در داخل یک کشور. علامیه دادن بستگی به حاد شدن یک مسئله در سطح جهانی دارد. و علامیه ندادن دلیل بر موافقت با خلاف نیست. سیاست ورزی بستگی به امکانات سازمانها و شرایط آنها دارد. چپ در حالیکه خود قتل عام میشود امکان آنرا ندارد که در همه مسایل موضع گیری کند. موضع گیری یک چیز تشکیلاتی ست و در شرایط مساعد میتواند صورت گیرد. اما اصول خود را یک قرن است که در ایران به صورت عملی و نظری نشان داده است. با تمام اشتباهات. چپ ایران سازمان ملل متحد نیست. چپ ایران یک حزب یا سازمان نیست که در هر مورد صدایش در بیاید. اما بر طبق اصول خود مخالف ستم به انسان است. بهر شکلی که باشد. و در هرجایی که باشد. سیاست ورزی همانطور که قید شد به دهها پارامتر بستگی دارد و در شرایط مناسب انجام میگیرد.