جناب ائلیار
نوشته تان بیش از اندازه احساسی شده است و ای کاش برای دفاع از عملکرد تفکر چپ اینقدر احساسی وارد نمی شدید. بر طبق عادت مالوف به حرکت جوان ملی آزربایجان توپیده اید. نسل جوان حرکت ملی آزربایجان در پی افزایش مولفه دموکراتیسم حرکت هست و شما این نیروهای جوان را نادیده می گیرید و حرکت ملی آزربایجان را در قالب چند شخصیت، سایت و تشکیلات(چند نفره) کاراکتریزه می کنید که دچار رومانتیزم هستند.
چپ آزربایجان علی رغم اینکه در گذشته پرچمدار مسئله ملی در آزربایجان بوده در موج اخیر حرکت، خود را به کنار کشیده و هیچ وقت به صورت جدی ( جدا از چندین شخصیت زحمتکش) خود را بخشی از حرکت ندانسته و مشغول کشف اشباح، ارواح و پانترکیسم و از این گونه امور اطلاعاتی بوده است.
اگر فعالین حرکت ملی دلخوش به نوشتن آزربایجان با ز هستند چپ آزربایجان هم دلخوش به کشف افراد و شبکه! هایی هست که آزربایجان را
جناب ائلیار
جناب ائلیار
Anonymous
با ز می نویسند. دریغ از یک فعالیت تشکیلاتی از طرف چپ. طیف راست حرکت تکلیف خود را می داند و از اصولش دفاع می کند. اما این چپ آزربایجان یا به عبارت صحیح آزربایجانیهای چپ هستند که باید تکلیف خود را مشخص کنند. شما باید در عمل از اصول سوسیالیسیتی و چپی مدنظرتان دفاع کنید وگرنه متاسفانه مردم آزربایجان چپ و سوسیالیسم را با شوروی، استالین، کره شمالی و همکاریهای حزب توده و اکثریت با جمهوری اسلامی و مخالفت صریح حزب کمونیست کارگری با تظاهرات خرداد 85، عیب جوییهای جناب سیروس مددی، علی قره جه لو، طرحهای زیبا آما بدون پشتوانه و امکان اجرای دنیز ایشچی و دهها مورد دیگر تداعی می کند. در طرف رومانتیستی حرکت هم موارد مشابهی وجود دارد که بخشهای سیاسی مطالب مهران بهارلی مشخص ترینشان است.