tara-ی گرامی دوستان عزیز، در

2- پیش بردن سیاست مدنی و دوستی و همبستگی کار شماست. نه کار طرف مقابل. در برابر توهین لازم نیست خانه ای را آتش بزنی.3- ما سیاست دوستی را ادامه میدهیم بگذار فارسی زبانها سکوت کنند.
روزی میرسد که اعتماد پیدا می کنند و آنها هم سکوت را می شکنند. همانطور که در مورد دریاچه اورمیه شکستند. سیاست ما را آنها تعیین نمی کنند خودمان تعیین میکنیم. نباید به دام دشمنی افتاد. اعتراض مدنی به هرشکل که ممکن باشد درست است و تحریک به آتش زدن خانه و حمله کار بسیار ناشایسته و ضد انسانی ست. این آدم اکنون که با نام «تراختور بایراقی» -که نام انتخابی خود را هم نمی تواند درست بنویسد( و درستش" بایراغی" ست) - «دستور حمله-آتش افروزی» میدهد و نه به جان و زندگی حمله کننده و حمله شده و انسانهای بیگناه احتمالی، و نه به کودکان خانواده ها و اعضا، میاندیشد، چه تضمینی دارد فردا همین «دستور» را علیه مخالف خود در آذربایجان صادر نکند؟ این «روحیه ، تفکر، و دستور دهی خشونت گرا»یی نشانه آن نیست که اگر فردا بتواند همین کار را با «شمای مخالف سیاسی و عقیدتی» نیز انجام میدهد؟ روشن است که پاسخ مثبت است. تا چنین آدمهای بی خرد و بی مسئولیت میدانداری میکنند رهایی آذربایجان هرگز ممکن نیست. آذربایجان اگر با چنین آدمهایی مستقل هم بشود باید به یقین دانست که «فاشیسم ملی» حاکم خواهد شد. وظیفه انسانی من گفتن اینهاست. حالا انتخاب راه و روش و تفکر با دیگران.
موضوع روشن است. و مربوط به هنر و ورزشگاه میشود. در صورت اثبات توهین 1- هنرمندان آذربایجانی می توانند به این کار هنری اعتراض کنندو2- ورزشگاه و تیم تراختور می تواند اعتراض کند. 2- جامعه مدنی آذربایجان میتواند اعتراض کند4- علاقمندان فعالان می توانند شعار اعتراض بنویسند و....اما اینکه یک آدم بی نام و بی مسئولیت و بی خرد «دستور حمله و آتش افروزی» بدهد باید به حالا آذربایجان گریست. چه کسی به این آدم حق داده که دستور حمله صادر میکند؟ کی او را برگزیده که بگوید خانه ای را به آتش بکشند؟ این گله حساب کردن مردم نیست؟ حزب الله بازی نیست؟ کار این آدم «بزرگترین توهین به شعور مردم و جامعه مدنی آذربایجان نیست»؟ پس چیست؟