Skip to main content

جناب تهرانلی، از طریق کامنتار

جناب تهرانلی، از طریق کامنتار
Anonymous

جناب تهرانلی، از طریق کامنتار هم می توان اظهار نظر کرد و من مدتهاست که این کار را می کنم. من در کامنتارهایم به توهین و تحقیر و به راسیسم و فاشیسم اعتراض کرده ام ولی نه یک جانبه. برای من راسیسم و فاشیسم، ترک و کرد و فارس ندارد. همه از یک قماشند و من به همه آنها اعتراض کرده ام و می کنم و خواهم کرد.
از من پرسیده اید که آیا <تابحال نسبت به توهینهای شنیعی که از طرف راسیسم فارس، که به حرمت و حیثیت مردم آذربایجان میشود، و شخص شما را نیز مورد هدف قرار میدهد، تابحال از توهین کنندگان شکایت کرده>ام؟
احتمالا شما کامنت مرا با دقت نخوانده اید. من نوشته ام که <اگر شخص مشخصی به شخص من توهین کند، از او شکایت می کنم>. تا به حال چنین موردی پیش نیامده است تا من شکایت کنم.
شکایت باید مشخص باشد و نمی توان از جانب ملتی به دادگاه شکایت کرد. و یا این کار به این سادگی نیست.

همانطوری که نوشته ام توهینها <توهین هایی است که از طرف بخش ناآگاه جامعه ای به بخش دیگری از همان جامعه صورت می گیرد> و ادامه داده ام که <من فکر می کنم که این توهین ها هدفمند و هدایت شده اند و بخش ناآگاه جامعه فقط وسیله هستند و از آنها سوءاستفاده می شود> بنابراین نظر من این نیست که هدایت کنندگان این شیوه ها ناآگاهند بلکه اجرا کنندگانشان هستند که به کاری که می کنند آگاهی ندارند.. برای مثال توجه کنید که بخشی از این جامعه ناآگاهی که به ترکها توهین می کنند، خودشان ترک هستند. اینها نه پولی می گیرند و نه مواجبی دریافت می کنند و مزدور نیستند بلکه آلت دست ناآگاهی هستند که حتی خودشان را تحقیر می کنند.
در پایان باید به عرضتان برسانم که به نظر من مردم آذربایجان و همه اقوام و ملیتها و ملتها باید برای بدست آوردن حق تعیین سرنوشت خودشان مبارزه کنند و خودشان را از این فرهنگ نکبت بار نجات دهند. از نظر من حق تعیین سنوشت، اجبارا به معنی جدایی نیست. رهایی می تواند با جدایی تامین شود و یا با ایجاد جامعه ای بدون تبعیض و با فرهنگی مدرن و خالی از کینه و دشمنی. من خواهان چنین شیوه ای هستم. شاید از نظر شما یک اتوپی و آرزو باشد، ولی از نظر من آرزویی است که می تواند عملی شود. هر چند با دشواری و با پیچ و خم و فراز و فرود بیشمار.