بهنام جان، در «با دوست و برای

بهنام جان، در «با دوست و برای دوست» خواستم بگویم پرواز نسل فدایی نامیراست. هر چند که به تاریخ پیوسته و خواهد پیوست. هرچند که ما باشیم یا نباشیم.این پرواز ادامه خواهد یافت تا بهار را سبز کند. خواستم بگویم دوست من شاید که جسماً تنها باشد و لی پروازش ، هست و تنها نیز نیست. و هرگز هم تنها و بی پرواز نخواهد ماند. خواستم به روش قدیم کمی با شما مشاعره کنم. در فرهنگ عامیانه آذربایجان هست که در داستانها و ترانه با شعر باهم گفت و گو میکنند. این خصلت گفت که کمی با شما صحبت کنم. ببخش که به داخل متن رفتم و نتوانستم در زیر حرفم را بنویسم. قربانت. دوستم تنها نیست.