حکومت ایران با این سیاست

او اگر در این کار موفق شود میتواند مشکل حرکت آذربایجان را نیز برای خود حل کند. یعنی فاتحه اش را بخواند.اینجا چرخش سیاست رژیم به طرف آذربایجان حس میشود. و علت آن هم وضعیت خوب جنبش کرد در منطقه و حمایت دولتهای جهانی از آن است. اگر سیاست رژیم در جهت جلب حمایت آذربایجان طولانی مدت ادامه یابد این تحلیل میتواند درست باشد.

چرخش سیاست حکومت بسوی آذربایجان ، اگر ادامه یابد و طولانی مدت شود امکانات دیگری را برای آذربایجان ایجاد خواهد کرد که می تواند مسئله تحصیل به زبان مادری و فرهنگستان و اقدامات جدی برای دریاچه از آن جمله باشد.این چرخش سیاست تحت دو عامل انجام میگیرد
1- فشار جنبش کرد درمنطقه(فشار بیرونی).
2- فشار جنبش آذربایجان برحکومت (فشار داخلی).

ولی احتمال هست که با ضعیف شدن مسئله کرد در منطقه رژیم سیاست خود را دوباره تغییر دهد. در این حالت جنبش آذربایجان ضروری ست بر شدت فشار خود بیافزاید.در غیر اینصورت می تواند امکاناتی را که بدست آمده از دست بدهد.در شرایط فعلی ضمن استقبال از سیاست چرخش لازم است سیاست پافشاری برخواسته ها و بدست آوردن هرچه بیشتر خواسته ها از سوی فعالان ادامه یابد. یعنی سیاست درست برای فعالان آذربایجان و کردستان پیش بردن :
«سیاست کسب حقوق به شیوه ی مسالمت آمیز» است. و « همکاری و همبستگی متقابل در کسب حقوق هر دو طرف. بدون نقض حقوق یکدیگر».
شرایط حاضر میتواند زمینه ی «مبارزه مشترک آذربایجان و کردستان» باشد. نباید گذاشت حکومت با سیاست آذربایجان گرایی کردستان ستیزی اعمال کند. پیروزی در نیرومندی مشترک است. نه در نقض حقوق و ضعف کردستان. نیرومندی مشترک رژیم را مجبور میکند بیشتر به حقوق مردم گردن گذارد. ضعف یک طرف موجب ضعیف شدن خواسته های طرف دیگر است.

رژیم با دادن هویج به آذربایجان میخواهد آنرا چوماق برسرکردستان کند. بعد هم چوماق را اره کند. نباید به چوماق تبدیل شد.
در عین حال نباید سیاست «اسرائیلی خرید زمین» از سوی ناسیونالیسم افراطی کرد در آذربایجان غربی تکرار شود. این سیاست که ممکن است از سوی رژیم اعمال شود
به زیان کردستان و آذربایجان است. و مبارزه ی مشترک را نابود میکند. و دو مردم را در برابر هم قرار میدهد. باید به این تله دقیقاً آگاه شد.