آزاده جان ، برچسب نزن ،مستند

همه در حد حرف باقی مونده ایم ؛ مبازه مثل سیاست یک امر واقعی است . انسانهایی که در داخل ایران زیر ساطور پاسدار ها و اخوند ها جان می دهند؛ پیر و یا جوان ، زن و یا مرد ؛ سیاسی و یا غیر سیاسی وجودشون سرشار از کیته از این نظام و مسئولان آن هست .بطور مثال در یک مناقصه معمولی ؛ دلال های بی مصرف ولی وابسته ؛ برنده می شوند و انجام دهند گان و کارشناسان واقعی برای انجام ؛ ان را دست چندم از واسطه هایی که زیر عبا اخوند_ پاسدار پنهان شده اند می خرند . سر تا پا ی این نظام اسلامی فساد گرفته است. فساد در مقابل خود، کینه و مبارز را می آفریند .جمله جالبی نوشته بودی که« مردم ایران هزار بار کینه ای تر از سیاسی ها هستند ». ورق که برگردد ؛ مردم زمین و اسمان ایران را بر سر انان خراب می کنند. در حالی اینجا، من و تو با هم در گیر می شویم و به چشم دشمن همو نگاه می کنیم . مبارز کسی هست که کینه رزیم را در دل داشته باشد و در او انگیزه ها عمل کنه .در در خارج از کشور،از تفاوت کلامی که بگذری ؛ فرق واقعی اینه که کی چند تا ابجو می خوره و یا عرق، نوشه جان می کنه و یا اصلن اهل این حرف ها نیست و زندگی سالم وورزشی. دارد .... تمام نوشته هایم را که در ارشیو سایت موجود است را زیر و رو کن ؛ نه ادعایی کرده ام و نه خود را سرنگون طلب و یا اصلاح طلب نامیده ام . ،در همين حد كه مي بيني؛ روزي حد اقل ٥ ساعت وقت و كمي پولم را براي اداره سایتی( که دوست و دشمن قبول دارند که قبل از هر چیزی مخالف سر سخت سانسور است،) گذاشته ام و بیش از این هم حاضر نیستم که برایش انرژي بزارم. وظیفه مردم و فعالان سياسي داخل كشوراست كه بايد راه خودشون را از چاه تشخیص بدهند..کلام آخر ؛ واقعا متوجه نشدم که رفقائ من چه كساني هستند كه تو فكرشون را خوندي؟ دوران تفكر اشتراكي، گله ای گذشته است، شش تن از گردانندگان ایران گلوبال عقاید متفاوتی دارند. بد و يا خوب خودم هستم،لطفا جمع نبند.