دكتر جواد هيئت مثل هزاران قلم

دكتر هيئت نيز به همين شيوه در اوج معروفيت علمي خود در جهان و ايران دست به يك انتخاب آگاهانه كرد. او با دور هم جمع كردن، كادر مجربي كه اتفاقا همه آنها از دكتر نطقي، دكتر فرزانه، حسين مجيدزاده، پروفسور غلامحسين بيگدلي، دكتر زهتابي، پروفسور حميد محمد زاده، تا كريم مشروطه چي و عليرضا صرافي بلا استثنا چپ بودند، اعتبار علمي خود در جهان و ايران را در خدمت كارهاي فرهنگي خود به خدمت گرفت. شهرت علمي، ثروت و اعتبار خانوادگي دكتر هيئت حاشيه امني براي تعداد كثيري از قلم زنان آذربايجاني ايجاد كرد كه در سياهترين سالهاي حاكميت اسلامي راه نفس كشيدن و آفريدن داشته باشند. در اين سالها خود چپ دچار تشتت و سردرگمي وحشتناكي بود. انجمن آذربايجان در تهران به تصرف انحصاري توده اي ها درآمده بود كه حتي در انتخابات سالانه خود در ميان 26 عضو هيئت مديره، تحمل دادن جا به يك شاعر اكثريتي (بهروز دولت آبادي) را نداشت. يكي دو سال بعد، چپ از نوع اقليتي آن در خاك عراق بر سر دستگاهي به اندازه يك ضبط صوت كه "ايستگاه راديويي" نام داشت، همديگر را به رگبار بسته کیکاووس درودی، سعادت محمدی، حسن(از جریان شورایعالی اقليت)، کاوه و اسکندر و زخمي شدن تعدادي ديگر شدند! در همچو مملكتي، يك انسان عضو هيئت مديره "آكادمي جراحي پاريس" و صاحب بسياري عناوين علمي در ايران و جهان، هم امكانات ترقي و امكانات ناشي از استعداد و ترقيات علمي حتي مطب محل كار خود را در خدمت اين اهل قلم آذربايجاني و عمدتا چپ قرار داد.