اقوام ایرانی این دوران به نظر من بسیار از هم دور شده اند و از اتحاد تنها فقط نام پوشالی مانده است. متاستفانه ما هنوز به درک این مسئله نرسیده ایم که فقط با اتحاد می توانیم خود و کشورمان را نجات دهیم ، بله در حرفها زیاد کلمه اتحاد به کار میرود ولی فقط در حد حرف است و عملی پشت آن نیست در نتیجه واژه ای توخالی می شود. کشور ایران متشکل از اقوام متععدی است ولی تمام اقوام برابر هستند و کسی از کسی بالاتر نیست. کشور ایران اگر قرار است نجات یابد تنها از یک راه می تواند نجات یابد و آن اتحاد در فکر و عمل اقوام است. اگر قرار بود به وسیله یکی از اقواام ایران نجات یابد تا الان نجات می یافت پس چرا نجات نیافت ؟ ترکان و یا فارسها و حتی کردها و یا بلوچها و ... شاید هرکدام در طول تاریخ بر علیه رژیم آدم کش قیام هایی کرده باشند پس چرا موفق نشد. علت آن بود که در یک نقطه آرامش و در یک نقطه در گیری بود در نتیجه
اقوام ایرانی این دوران به
اقوام ایرانی این دوران به
Anonymous
مشکل در اتحاد است. در اوایل انقلاب در کردستان نبرد مسلحانه جریان داشت و در نتیجه چون مناطق آذزی نشین یا پایتخت آرام بود از آنجا نیرو به منطقه اعزام شد و در نتیجه تمام طیفها که در کردستان تا آن زمان فعال بودند سرکوب شدند سیاست این افراد طوری است که اقوام رابه جان هم می اندازند و این برای ایران سم است. کرد را به دست آذری می کشند ،آذری را به دست کرد می کشند ، فارسها رابه دست لرها می کشند و ... تمام این مسائل فقط به این دلیل است که ما در تفکر و عمل اتفاق نظر نداریم باید این موضوع حل شود . تاریخ ایران نشان داده است که اگر مصیبت و بلا بر سر ایران نازل شده دامان همه اعم از بلوچ و ترک و کرد و ... را گرفته است در نتیجه راه رهایی نیز باز به وسیله اتحاد دراندیشه و عمل ، کنار گذاشتن منافع فردی و از جان و دل برای ایران تلاش کردن است تا فردایی بهتر و کشوری زیباتر به وجود آوریم