این مقاله نمونه خوبی‌ است تا

از دست داده بودند و در این شکست، ترکان آزربایجانی با تدبیر و منطقی‌ باور نشدنی‌ بر جریانات ( نیست گرا و هرج و مرج طلب کمونیستی ) پیروز شده بودند، در اینجاست که یکی‌ باید بپرسد که چرا در جوامع پیشرفته غربی، شعبه‌های سازمانهای ( استالینیستی - لنینیستی ) از جمله ( استالینیست ها، بلشویک ها، تروتسکی‌ها مائو ئیست‌ها ) از بستر جامعه حذف شده اند ولی‌ این شعبه‌های ( کمونیستی هرج و مرج گرا ) در شرق مثل قارچ می‌‌رویند، و چرا همه این سازمان‌های ( کمونیستی و چپی ) یک دشمن مشترک دارند و آن ترویج ( ترک ستیزی ) است؟ ۶ هفته پیش نوشتم دید کمونیستی ( ضدّ مدرنیته ) است، نگاه مارکس به جامعه نیز، نگاهی‌ اسطوره‌ای است، علم با مدرنیته سر جنگ دارد و تاریخ با مرگ اسطوره شروع می‌‌شود، جامعه آزربایجانی و ترک ( دارای روحیه بالای کارافرینی ) است و بدین سبب سیر تحولات ( ترک ) را مقابل ( کمونیست ) قرار میدهد، کمونیست، هرج و مرج گرا، نیست گرا تنها چیزی که لازم ندارد بلکه دشمن درجه یک آن است ( روحیه کارافرینی ) است، کمونیست، هرج و مرج گرا و نیست گرا به ( روحیه انقلابی‌ ) نیاز دارد نه روحیه کار آفرینی، به همین دلیل نیز شما کمتر چپی را پیدا می‌کنید که نظر خوشی‌ به ( ترکیه یا آذربایجان ) داشته باشد. در نظر کمونیست‌های هرج و مرج گرا، یک کرهٔ شمالی‌ نا موفق بهتر از یک ترکیه با دموکراسی شکسته در منطقه است، یک کرهٔ شمالی‌ نا موفق در منطقه، آن آشوب، بلوا، بی‌ نظمی، هرج و مرجی را که کمونیست و چپ آرزو دارد فراهم می‌‌آورد.