نگاه من به جامعه، با شما

نگاه من به جامعه، با شما متفاوت بود، من به هیچوجه به جنگ پارتیزانی اعتقاد نداشته و ندارم، من به جای جنگ پارتیزانی، تمرکزم را بر روی ( جوامع اسلامی شرقی‌ و روند تکامل آنان در یکی‌ دو قرن اخیر ) سوق دادم، کشور‌های ( اندونزی، پاکستان، ایران، ترکیه و مصر ) را به عنوان سوژه انتخاب کردم، متوجه شدم در همه این کشور ها، ابتدا نظامیان قدرت را قبضه میکنند، بعد جامعه یک دوره تثبیت امنیت را تجربه می‌کند، بعد از این مرحله، ( سر و سامان دادن به اقتصاد ) آغاز می‌‌شود و بدین جهت ( تصویب قوانینی‌ ) برای سهول این امر اجباری میگردد، به تدریج این روند جامعه را ( صاحب دو فاکتور ) می‌کند که عبارتند از ۱- قوّه قانون گذاری که جامعه هول قانون اداره می‌‌شود. ۲- طبقه متوسط که امنیت و قوانین تصویب شده اقتصادی بستر مناسب را برای به وجود آوردن این طبقه فراهم آورده است، نقطه عطف این مرحله ( واگذاری امور