جناب "عنوان غلط"، عنوان این نوشتار غلط نیست و کتاب ترجمه ی "لولیتا" هم تنها کتاب ایرانی نیست که برای گریز از تیغه ی سانسور جمهوری اسلامی در افغانستان چاپ و سپس به ایران بازمی گردد. چنانکه در بالا از رادیو فرانسه نقل شده است، " در ١٣ سال گذشته کتابهای بسیاری از ناشران افغان به ایران برده شده و به صورت افست چاپ و پخش شده اند. ". ضمناً نوشتار بالا صدور کتاب از ایران به افغانستان را انکار نکرده است . اما اینکه به خاطر سانسورگری رژیم جمهوری اسلامی نویسندگان ایرانی ناچار شده اند اثر خود را در افغانستان منتشر کنند، واقعیت تلخی است که با خشم یا تکذیب من یا شما تغییر نمی کند. لطفاً به این نوشتار نیز نگاه کنید تا گوشه های دیگری از این واقعیت را مشاهده نمایید: http://www.iranglobal.info/node/38216 در این گزارش نیز مستندات گوناگونی از نشر کتاب های ایرانی در افغانستان ذکر شده اند، از جمله
او تأکید میکند: کتابم را برای کسب مجوز به وزارت ارشاد نمیدهم چون اوضاع را میدانم. فکر میکنم ضرورتی ندارد کتابم را بدهم، بعد بروم چانه بزنم. معتقدم نباید به سانسور تن داد. یکی از راههایی که ما داریم چاپ کتاب در افغانستان است. چاپ کتاب با تیراژ کم و به صورت ریسوگراف هم یکی از راهکارهاست و عملی است. وقتی اثری در افغانستان منتشر شود، هم فروش جهانی دارد و هم اینکه بالأخره کتاب در کشوری که زبانش فارسی است، به شکل رسمی و حرفهیی چاپ شده است.". نشانی این نقل قول در تارنمای ایسنا: http://isna.ir/fa/news/93061005589
می بینید که عنوان گزارش بالا کاملا ً با واقعیت سازگار است. ضمناً گفتگوی رادیویی پیوسته به گزارش، که عمدتاً در انطباق با آن است، تنها بخشی از این گزارش است و دادن نظر جامع درباره ی عنوان گزارش مستلزم این است که تمام گزارش را مطالعه نمایید.