کودکان اندیشه های والایی

کودکان اندیشه های والایی دارند، از این رو نمی توانم اصطلاح «افکار کودکانه» را بکاربرم ؛ مجبورم از اصطلاح « حرفهای دئمی» یا به قول ما آذربایجانیها ، از «باش -چووال دانیشیق» استفاده کنم.
در فضای عقب مانده ی فکری-سیاسی ایران، آگاهی قلم بدست و سیاسی کار، از مسئله « هویت فردی- و جمعی» هنوز 0 است. و بخاطر نادانی و منافع حقیر سیاسی خود ، جرئت و شهامت تحقیق علمی در مورد موضوع را نیز ندارد. و حرفهای دئمی می پراند. از منصور حکمت گرفته تا نوچه هایش.
در این وضعیت قی آور ، منهم فرصت آن را ندارم که کلاس آموزش دایر کنم، یا کتاب بنویسم و مقولات هویت فردی و جمعی را برای عقب ماندگان توضیح بدهم.
تنها می توانم بگویم:
- جناب محترم ، اگر میخواهی در مورد این مقولات صحبت کنی ، برو تحقیق کن، چیزی یاد بگیر، بعد بیا چیز بنویس. حرفهای دئمی باد هواست. باش چووالدان دانیشما!