در شناخت پدیده ی «لختی» :

ب- عمل برای کسب پول است و تن ابزار.(شایسته هنرمند مردمی نیست)
ج- عمل هم اعتراض و مبارزه است و هم کسب پول.(شایسته هنرمند مردمی نیست)
د-هدف اش تنها نشان دادن زیبایی بدنی ست.(مسئله شخصی ست و آزاد است)
-اگر لخت شدن تنها برای کسب پول است و تن ابزار. این مسئله شخصی ست و به دیگران ارتباطی ندارد.(شایسته هنرمند مردمی نیست)
- اگر لخت شدن اعتراض است به حجاب اجباری در ایران، و نوعی مبارزه، و هدف اش آزادی، در این حالت سئوال این است:
آیا تن لخت، به عنوان وسیله ، برای رسیدن به هدف( آزادی) ، ابزار شایسته ایست یا نه؟ بدیهی ست که برای آزادی نمی توان از هر وسیله ای استفاده کرد. وسیله ضروری ست با هدف متناسب باشد.
اما آیا تن لخت برای تأثیر گذاری روی رفع حجاب اجباری جهت رسیدن به آزادی وسیله ی مناسبی ست یا نه؟ یا به عبارت دیگر آیا لختی می تواند در رفع حجاب اجباری- که توسط چند نفر زن هنرمند یا سیاسی کارصورت میگیرد- مؤثر واقع بشود؟ یا پرسش را اساسی تر مطرح کنینم : راه بنیادی مبارزه با حجاب اجباری و یا در کل کسب آزادی، چیست؟

واقعیت این است که حجاب اجباری ، یا کلاً مشکل کسب آزادی ، یک مسئله عمومی ست. و حجاب یکی از مشکلات است. حل همه آنها بستگی به تغییر و سرنگونی حکومت دارد. اما لختی هم یک عمل شخصی و اختیاری ست که برخی ها برای اعتراض از آن استفاده میکنند جهت کمک به گسترش آزادیهای مدنی. اینجا عمل میتواند هم «تأثیر مثبت داشته باشد و هم منفی». ولی راه اساسی برای تغییر رژیم نیست. برای مبارزه تنها راههای اساسی را می توان توصیه کرد. انجام اعمال فردی که می تواند جوانب مثبت و منفی در محیط داشته باشد قابل توصیه نیست.

گل شیفته فراهانی اگر هدف اش کسب شهرت و درآمد بیشتر نباشد و تنها هدف اش «اعتراض فردی» باشد، عمل او را می توان در عرصه ی اعمال « شخصی با جوانب منفی و مثبت» در محیط ارزیابی نمود.
اگر هدف او هم اعتراض و هم کسب درآمد و شهرت بیشتر باشد ، از نظر من شایسته ی یک هنرمند مردمی نیست.
-اگر هدف اش تنها نشان دادن زیبایی بدنی باشد- که مسئله شخصی ست و آزاد است.