Skip to main content

ائلیار عزیز، از آقای توکلی

ائلیار عزیز، از آقای توکلی
اژدر بهنام

ائلیار عزیز، از آقای توکلی انتظار نداشته باشید که در این بحث شرکت کند. کیانوش عزیزمان اصلا به این مسائل فکر نمی کند. برای ایشان تنها این مساله مهم است که سایت پر شود. حالا با هر مطلبی، تفاوتی نمی کند. ولی خوب می داند که اگر به چندین زبان باشد، سایت خواهد خوابید.
من هم به عنوان یکی از خوانندگان سایت و به عنوان اینکه مانند بسیاری دیگر، کد کاربری دارم و می توانم مطالب خود و دیگران را در سایت منتشر کنم، می خواهم در این بحث شما شرکت کنم زیرا در زمانی که عضوی از مدیریت سایت بودم و این بحث پیش آمد، جزو مخالفین سرسخت آن بودم و هنوز هم هستم.
مخالفت من از جنبه مخالفت با اصل نوشتن به زبانهای مختلف نبوده و نیست، بلکه از جهت دیگری است که در ادامه توضیح خواهم داد.
مخالفت با درج مطالب با زبانهای مختلف رایج در ایران، از دو جنبه بود: 1- نداشتن امکان کنترل 2- اشکال آن برای مراجعه کنندگان به سایت.

شما یک جنبه را برجسته کرده و جنبه دیگر را از قلم انداخته اید.
من و شما بخوبی می دانیم که سایت ایران گلوبال این امکان و توانایی را ندارد که نوشته ها را کنترل کند. این مشکل از نظر من اهمیت چندانی ندارد زیرا همین حالا نیز نوشته های به زبان فارسی کنترل نمی شوند و این عدم کنترل می تواند در مورد سایر زبانها نیز جاری باشد.
جنبه دیگر که شما آن را مطرح نمی کنید ولی خیلی اساسی است، وضعیتی است که برای خوانندگان پیش خواهد آمد و سایت را عملا برای همه، غیرقابل استفاده خواهد کرد.
شما تابو شکنی خودتان را فعلا به تبعیض مثبت برای 3 زبان فارسی، ترکی و کردی محدود می کنید. پرسش من این است که چرا 3 زبان؟ اگر مبنا را بر تابوشکنی و آزاد کردن زبانهای رایج در سایت بگذاریم، چرا تمام زبانهای رایج در ایران نباید این حق را داشته باشند؟
شما خودتان همیشه در باره آزادی بیان اعلام کرده اید که با آزادی بیان مخالف نیستید و هر کسی می تواند هر آنچه را که می خواهد، بگوید و بنویسد، ولی نه در سایت ایران گلوبال. ایران گلوبال جامعه نیست. هر کسی می تواند سایت خود را درست کند و در آن بنویسد هر آن چیزی را که دلش می خواهد. حالا در این مورد بخصوص، ایران گلوبال را با جامعه ایران یکی پنداشته اید.
بیایید ببینیم که در عمل چه می شود.
فرض را بر این بگیریم که این تابو شکسته شده و همه حق دارند مطالب را به هر یک از زبانهای رایج در ایران، در سایت ایران گلوبال منتشر کنند.
من و شما خوب می دانیم که سایت ایران گلوبال این امکان را ندارد که برای هر زبانی بخشی جداگانه ایجاد کند. در نیتیجه مطالب به زبانهای گوناگون، در این سایت، باهم و در یک صفحه گنجانیده خواهند شد.
خودتان را به عنوان یک خواننده که وارد این سایت می شود در نظر بگیرید. شما این امتیاز را دارید که به 2 زبان فارسی و ترکی بخوانید.
مطلب اول را می بینید، برای شما چیز عجیب و غریبی است و از آن سر در نمی آورید چون به زبان کردی است. مطلب دوم هم برایتان ناخواناست، چون به بلوچی است. مطلب سوم هم به ارمنی است و حتی خط ان برایتان آشنا نیست. مطلب چهارم به مازنی است. مطلب بعدی آسوری است. مطلب دیگر بختیاری است و آن یکی به لری و آن دیگر به عریی و بعد به... و آهان، پس از چند دقیقه جستجو، یک مطلب به زبان ترکی پیدا می کنید. آن را می خوانید و نصفه نیمه می فهمید چون به آن زبان ترکی آذربایجانی نیست که من و شما به آن صحبت می کنیم. باز هم می گردید و یک مطلب به زبان فارسی پیدا می کنید و آن را می خوانید.
روز بعد در اینترنت به جستجو می پردازید. به سایت ایران گلوبال که رسیدید، لحظه ای تامل می کنید و با خود می اندیشید: مگر بیکارم که بروم دنبال نخود سیاه بگردم. اگر بخواهم به ترکی بخوانم، می روم به سایتهای ترکی زبان و اگر بخواهم فارسی بخوانم، می روم به سایتهای فارسی زبان. چرا بروم در یک گونی که پر است از هندوانه و خربوزه و خیار و آلوچه و آلو و گیلاس و نخود سیاه و سفید و... دنبال یک نخود سیاه بگردم!
حالا این را تعمیم بدهید به هزاران خواننده ای که روزانه به ایران گلوبال مراجعه می کنند.
به این دلیل، به نظر من انتشار مطالب به زبانهای رایج در ایران بدون ترجمه فارسی آنها، نه تنها مفید نیست، بلکه زیان آور است و سایت ایران گلوبال را از هم می پاشد.