متد تفکر «مانع جویی»
آ. ائلیار
متد تفکر «مانع جویی»
آدمها در مقابل «کار» معمولاٌ دو متد را بکارمیگیرند: 1- «مانع جویی»؛ 2- «راحل جویی».
1- متد «مانع جویی»: شخص در استعمال این روش تفکر، میکوشد «سنگها» را جلو حرکت بچسیند و نشان دهد که کار انجام پذیر نیست. علت این «عمل و تفکر» میتواند متعدد باشد. و مهم هم نیست که چه چیزها هستند. اما یک چیز در این متد قابل توجه است:
شخص «پیش داوری» دارد و برای اثبات درستی آن سنگ میچیند. برای مثال : کار P نباید صورت گیرد، به علت xy :«پیش داوری». میاید سنگهای ...s1-s2-s3 را می چیند. « من میدانستم این کار نشدنی ست».
2- متد «راحل جویی»: در این روش مسئله یا کار P پیش رو هست. این متد، کاری به این ندارد که سنگ بچیند. پیش داوری هم ندارد. یعنی از xy و s رها ست. تنها به -L یا راحل- فکر میکند. میکوشد l1-l2-l3 را بیابد . که کار عملی شود.
اگر راحل پیدا شد و در عمل درستی خود را نشان داد مسئله تمام است. مثل حل یک مسئله ریاضی یا شیمی. که در متد حل آنها ما از
«xy و s» رها هستیم. و «بی طرفی علمی=BE را داریم.
پیشرفت اروپا در این بود که این روش علمی و «راحل جویی» را بکارگرفت . و از «متد مانع جویی و پیش داوری» خود را در دوره ی روشنگری رها ساخت.
اما جامعه ی ما این دوره را طی نکرده است. از مردم عادی تا روشنفکر، خیلی ها گرفتار این «مانع جویی و پیش داوری و آیه یأس» خوانی اند. جرئت راحل جویی را ندارند. اینها گرفتار زنجیر های « xy و s» هستند. بجای اینکه روش BE استعمال کنند.
اینان به کار به عنوان "عمل علمی" نگاه نمی کنند. یعنی نمی توانند بکنند. چون «رها» نیستند. آزاد نیستند. تفکر در «پیش داوری و سنگ جویی» زندانی ست.
تا این متد ضد علمی استعمال میشود ما اندر خم «گل کوبی» هستیم.
بعد از این توضیح برگردیم به مسئله «انتشار ماهانه 2 متن جدید و چاپ نشده ی غیرفارسی و بدون ترجمه» در سایت ایران گلوبال:
مسئله به دوشکل مطرح است: الف- ایده ای انسانی ست یا ضد انسانی. ب- اگر انسانی ست چگونه میتوانیم پیاده کنیم؟
- روشن است که کسی «انتشار متن غیر فارسی» را ضد انسانی نمیداند. و دوستان بر اساس حقوق بشر این کار را خوب و انسانی قلمداد میکنند.
- پس سئوال این است چگونه میتوانیم آنرا عملی کنیم؟
من ابزار عملی بودن آن را نشان داده ام. دوستان دیگر هم شرایط دیگراش را فراهم کنند. و پیشنهاد کنند چگونه می توانیم تحقق بدهیم. اگر موفق شدیم زهی سعادت -کار خیری کرده ایم. اگر نشد میماند وقتی اشکال حل شد پی میگیریم.
مشکل کامنت این متن ها هم طرح شده -چه راحلی دارید؟ از نظر من این هم راحل دارد. شما در کل برای انجام این کار خوب و حقوق بشری و ضروری چه پیشنهاد دارید؟
«xy و s» رها هستیم. و «بی طرفی علمی=BE را داریم.
پیشرفت اروپا در این بود که این روش علمی و «راحل جویی» را بکارگرفت . و از «متد مانع جویی و پیش داوری» خود را در دوره ی روشنگری رها ساخت.
اما جامعه ی ما این دوره را طی نکرده است. از مردم عادی تا روشنفکر، خیلی ها گرفتار این «مانع جویی و پیش داوری و آیه یأس» خوانی اند. جرئت راحل جویی را ندارند. اینها گرفتار زنجیر های « xy و s» هستند. بجای اینکه روش BE استعمال کنند.
اینان به کار به عنوان "عمل علمی" نگاه نمی کنند. یعنی نمی توانند بکنند. چون «رها» نیستند. آزاد نیستند. تفکر در «پیش داوری و سنگ جویی» زندانی ست.
تا این متد ضد علمی استعمال میشود ما اندر خم «گل کوبی» هستیم.
بعد از این توضیح برگردیم به مسئله «انتشار ماهانه 2 متن جدید و چاپ نشده ی غیرفارسی و بدون ترجمه» در سایت ایران گلوبال:
مسئله به دوشکل مطرح است: الف- ایده ای انسانی ست یا ضد انسانی. ب- اگر انسانی ست چگونه میتوانیم پیاده کنیم؟
- روشن است که کسی «انتشار متن غیر فارسی» را ضد انسانی نمیداند. و دوستان بر اساس حقوق بشر این کار را خوب و انسانی قلمداد میکنند.
- پس سئوال این است چگونه میتوانیم آنرا عملی کنیم؟
من ابزار عملی بودن آن را نشان داده ام. دوستان دیگر هم شرایط دیگراش را فراهم کنند. و پیشنهاد کنند چگونه می توانیم تحقق بدهیم. اگر موفق شدیم زهی سعادت -کار خیری کرده ایم. اگر نشد میماند وقتی اشکال حل شد پی میگیریم.
مشکل کامنت این متن ها هم طرح شده -چه راحلی دارید؟ از نظر من این هم راحل دارد. شما در کل برای انجام این کار خوب و حقوق بشری و ضروری چه پیشنهاد دارید؟