کیانوش گرامی؛
اقبال اقبالی
کیانوش گرامی؛
من در نوشته بالا مخاطب را مشخص کرده ام. مخاطب نخست: گروهی بر این باور هستند که دمکراسی غربی بورژوائی (امپریالیستی) ست ...
مخاطب دوم: ما بعنوان کوشندگان پشتیبان حقوق بشر، لائیسیته، دمکراسی، آزادی و جوامع سوسیال از فرهنگ سیاسی آنها عاریت بگیریم؟
باور من اینست که کیانوش توکلی عنصری از "ما" می باشد. "مائی" که خیل عظیمی در اپوزیسیون ایرانی هستند. "مائی" که پشتیبان حقوق بشر، لائیسیته، دمکراسی، آزادی و جوامع سوسیال ... هستند.
آنچه را من در مقدمه (مدخل تبینن نگرش نادرست) نوشتم ربطی به پراتیک و شخص شما ندارد. طرح کلی مطلب است. چارچوب نقد من از برخورد شما بوضوح بیان شده است که:
"زمانی که موضوع مشخص در دستور کار قرار دارد و دفاع از مدنیت در برابر توحش اسلامگرایان موضوع روز است؛ طرح سیاست های خارجی فرانسه، نوعی منحرف کردن صورت مسئله است".
شما متاسفانه هرآنچه من در برخورد به چپ سنتی نوشته ام بخودت گرفته ای که مشکل یا از نگارش من است یا بدبینانه خواندن مطلب توسط شما؟
من سیاه روی سفید می نویسم که از نظر من شما در طیف چپ سنتی قرار ندارید و نقد آنها ربطی بشما ندارد.
شما متاسفانه هرآنچه من در برخورد به چپ سنتی نوشته ام بخودت گرفته ای که مشکل یا از نگارش من است یا بدبینانه خواندن مطلب توسط شما؟
من سیاه روی سفید می نویسم که از نظر من شما در طیف چپ سنتی قرار ندارید و نقد آنها ربطی بشما ندارد.