Skip to main content

فکر کرده بودم که ما دچار

فکر کرده بودم که ما دچار
peerooz

فکر کرده بودم که ما دچار پدیده Bandwagon شده ایم و وقتی واگن موزیکچی براه افتاد همه به آن میپیوندیم. کم کم میبینم که این پدیده در فرهنگ ما سابقه قدیمی تری دارد که خانم سیما بینا با زیبایی آنرا بیان فرموده اند : یار می گوید الله، دلدار می گوید الله - هر کجا دیوانه و هشیار می گوید الله. اکنون با فرمایشات جناب طبرزدی, قضییه سندرم استکهلم هم وارد صحنه میشود. قبل از " به قدرت رسیدن خمینی و روحانیون شیعی در ایران " این امپراتوری بریتانیا بود که وهابیت و خانواده سعود را در برابر امپراتوری عثمانی علم کرد که فرقه ای خشن و ارتجاعی و بنیاد گرا, فوق محافظه کار, افراطی, متعصب، نابردبار و آشوب‌آمیز است. امریکا این فرقه را برای مقابله با شوروی به افغانستان برد و با وجود آنکه عربستان مسئول حمله به برجهای دوقولو بود امروزه عربستان و امارات از متحدین غرب و از

مسببین آشوب در خاور میانه و بسیاری از نقاط جهانند و از حمایت کامل " دمکراسی غرب " برخوردارند. ( نه اینکه جمهوری اسلامی چنین نیست ولی افتخار تقدم با وهابیت است). اکنون ما قوز پدیده استکهلم را نیز باید به بقیه قوز ها بیافزائیم و برای رهایی از ظلم به ظلم پناه بریم بدون آنکه در یابیم که چشم بندی تبلیغات, چه حربه موثری در نبردهای روانیست. این هم ترانه جاودان یار میگوید برای رفع غصه.

https://www.youtube.com/watch?v=L6-bnPBofkQ

سندرم استکهلم
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%D9%86%D8%AF%D8%B1%D9%85_%D8%A7%D8%B3%D8%AA%DA%A9%D9%87%D9%84%D9%85