حالا شما هویت داری؟ البته دارید. من ان را برایتان بازگو میکنم: هویت شما فردی وراج و بی عمل است که فقط بلد است در مکانی امن، بی دغدغه ی گلوله و انفجار و کشته شدن و نقص عضو و از دست دادن پدر و مادر و فرزند و پرداخت هیچ هزینه دیگری روز خود را شب کند و در عین حال از بالاترین آرمانهای ناسیونالیستی دم بزند و کوتاه هم نیاید (چرا کوتاه بیاید؟ سنگ مفت - گنجشک مفت!) اشتباه نکنید، آن کامنت خطاب به شخص شما بود نه خطاب به هیچ شخص یا گروه دیگری که درست یا غلط در راه اهدافی مترقی یا ارتجاعی در زندان یا در جبهه جنگ واقعا و حقیقتا مشغول مبارزه و نبرد است.
شما یک گوشه نشسته ای و شعار کردستان بزرگ و به دست گرفتن فلان منابع را می دهی بدون اینکه حتی زحمت تکان خوردن به خودت بدهی. واقعا خجالت آور است. بارها شاهد پرخاش شما به کردهایی که خواهان آزمایش راههای کم هزینه تر و عملی تر هستند، بوده ایم
گفته اید به ملتها و حق تعیین سرنوشت آنها احترام می گذارید. متاسفانه در این مورد هم مثل همه ی مسائل دیگر صداقتی ندارید. نه با خودتان، نه با خواننده ی مطالبتان. در آن کامنت لفظ «اکراد» به کار رفته بود که از «اتراک» استفاده کردی برای تحقیر؟ در حالی که اگر شخص نفهمی به منظور تحقیر از لفظ اکراد هم استفاده میکرد، شما نباید با توهین متقابل جواب میدادی.
توصیه آخر: بروید مشغولیت دیگری برای خودتان دست و پا کنید. اخلاق پست آخوندی را کنار بگذارید که فتوای جهاد می دهد و خودش یک گوشه لم می دهد و قلیان می کشد و وقتی جنازه جوان مردم برگشت، هرچند الکی عزا می گیرد ولی در دل سودای نان در اوردن از همان جنازه را دارد. یا شعاری ندهید یا اگر دادید متعهد به عمل باشید. اگر کسانی در خود یا ملت خود توان تقبل هزینه های بسیار سنگین را نمی بینند، اخلاقا حق تخطئه آنها را ندارید چون اراده ندارید حتی خودتان را تکان دهید. شبیه آن جوجه بسیجیهایی هستید که هر روز کربلا - کربلا می کنند ولی به وقت عمل معاف از خدمت می گیرند.
نکته آخر: باز تاکید میشود که آن کامنت در نقد شخص شما بود. پس بیخود تلاش نکنید بحث را به دعوای ترکیه و ... بکشانید. بعد از این همه سال شعار دادن و آسمان را به زمین چسباندن، الان وقت عمل است. این گوی و این میدان. هر زمان از جبهه برگشتید، کامنتهایتان جدی گرفته خواهد شد.