Skip to main content

"..... هیچکس نباید به خاطر

"..... هیچکس نباید به خاطر
peerooz

"..... هیچکس نباید به خاطر انتشار کارتون کشته شود ولی بیان اینکه " من شارلی ام " سابقه این نشریه را در بیگانه هراسی, تبعیضات نژادی و جنسی ( مونث و مذکر) و تنفر از همجنس گرایی نادیده میگیرد. من با خانواده های قربانیان این واقعه احساس همدردی میکنم ولی لعنت شوم اگر خود را " شارلی " بدانم."
"...فرانسه همچنین قانونی دارد که از انکار واقعه هولوکاست جلوگیری میکند, که این با استاندارد آزادی بیان ...منافات دارد". [ نکته مهم قابل توجه سینه چاکان آزادی بیان در فرانسه ].
".....بنابر این من جزء کسانی هستم که با وجدان پاک و با فرانسه آموخته از راهبه ها اعلام میدارم که je ne suis pas Charlie Hebdo".

از Becky O’Malley ادیتور نشریه Berkeley Daily Planet در ایالت کالیفرنیا.
http://www.counterpunch.org/۲۰۱۵/۰۱/۱۲/were-not-all-charlie/

Charlie Hebdo enjoyed a great deal of freedom of speech, but I wouldn’t say that they stood for it. If anything, their content ran closer towards hate speech. Europe is experiencing a shift in right-wing politics as a wave of immigration continues in from war-torn countries, and instead of creating a dialog on how the growing multiculturalism in Paris can find harmony with each other or how the immigration issue could otherwise be resolved, the cartoonists at Charlie Hebdo instead specialized in creating Islamophobic and racist content.
http://www.counterpunch.org/2015/01/09/4-reasons-why-je-suis-fatigue-from-islamophobia/
.