من از این نوع مقالات بدم می

اکنون برای من بدبخت کارگر برای من خاک به سر، برای من تحقیر شده و کم سواد مهم نیست که صد سال یا هزار سال پیش اجداد من چه بودند و چه زبانی حرف میزدند و چه مذهبی داشتند. برای من مهم نیست که آقای کسروی و شیخ فردوسی، طبری،حوقل، مسعودي، مقدسي، ياقوت حمويری، شاعران و تاریخ نگاران عرب، روس، یونانی و روسی و روشنفکران و تاریک فکران فارس زبان چه چیزی در مورد ما آذربایجانیها میگویند. برای من این مهم است که میدانم از صد سال پیش پدر و مادرم و اجداد ما به این زبان فعلی و امروزی حرف میزنیم که فارس زبانها از آن سر در نمی آورند و زبان فارسی با زبان ما فرق اساسی دارد. من اینرا را میدانم که زبان ما اکنون به زبان مردم ترکیه نزدیک است نه به زبون فارسها. فرض کنیم که روزگاری زبان ما آذری مورد نظر آقایان بود. بود که بود چه کنیم حالا که نیست. روزگاری زبان فارسها پهلوی یا اردو یا بشکل زبان شعر فردوسی یا خیام و حافظ و یا عین کلیله و دمنه بود که حالا نیست. ما چه کنیم.
ما آقا فعلا این هستیم، اختلاف زبانی، فرهنگی و هویتی با فارسها داریم. اگر نداریم بگوئید نداریم. آقا جان ما بخاطر تفاوتها نمی توانیم ایرانی باشیم و در ایران بمانیم.
آقا گذشته را ول کن، کسروی، حسن و حسین را ول کن، آنها چی گفتند را ول کن. هیچ کس نمی تواند تفاوتها را با هیچ دلیل و تئوری رد و انکار کند. تئوریهای شما برای میلیونها ترک آذری یا آذربایجانی بی تاثیر یا کم تاثیر است.
خلاصه کلام، فعلا ما آذربایجانیها این هستیم و به هر کس و ناکسی نزدیکی زبانی، فرهنگی و غیره داشته باشیم با مردم فارس هیچگونه نزدیکی نداریم. آقا بس است ما نمی خواهیم بیش از این اسیر و برده ملت عزیز فارس شویم. آقا جان بس است ما نمی خواهیم سرزمین ما زیر سلطه و استعمار ملت حاکم فارس باشد. آقا جان من نمی خواهم منابع، ثروت، و معادن ما توسط فارسها غارت و تالان شود. آقا جان من فکر می کنم آذریها ، ترکها یا آذربایجانیها برای نجات از ستم، استثمار، تحقیر، توهین فارسها و دولت فارسها باید و باید از ایران جدا شوند و مثل مردم جمهوری آذربایجان شمالی سربلند، آزاد و با افتخار زندگی کنند و مانند برادران شمالی از شر ستم ملی خلاص شوند.
زنده باد استقلال ملی "آذری - آریایی" های آذربایجان جنوبی از ایران
با تشکر
ایضا