جناب «نگرش و...» عزیز،

نمی نویسید که مسئولیت قبول کنید؟ و مرا به دنبال ارواح چه و چه نفرستید. یعنی مثلا زرنگی میکنید؟ برای چه کسانی؟ برای کسانی که شما را خوب میشناسند؟ حالا من چیزی نگفتم ، آدم خودش یک کمی باید نمی دانم چه و چه داشته باشد؛ نه؟ متأسفانه شما ندارید.
و این جای دریغ و درد است.

گرامی، برای رسیدن به هدف انسانی باید ابزار اخلاقی انتخاب کنی. نه هر وسیله ای را. دیدی به سر کسانی که با هر وسیله میخواستند به هدف برسند چه بلایی آمد و میاید؟ مسعودخان را که می بینی...
کمی ماکیاولی بخوانید. چون
بهلول را گفتند: ادب از که آموختی؟ گفت از بی ادبان!شاید ابزار درست را از ماکیاولی گرفتی.
دیالوگ برای شما بازی ارواح است. ولی برای من خوشبختانه با صحبت حضوری فرقی ندارد. پس اجازه بدهید شما را به قسمت ارواح هدایت کنیم. تا می توانید «بازی» کنید. تبلیغ کنید -فردوسی و که وکه بخوانید.
ولی زیر مقاله ی من جای بازی ارواح نیست.