Skip to main content

«جناب آقا انصاف، مگر شما وکیل

«جناب آقا انصاف، مگر شما وکیل
آ. ائلیار

«جناب آقا انصاف، مگر شما وکیل آقای نگرش هستید و آقای نگرش هم وکیل شما؟ وکیل شخصی شما باز هم به آقای توکلی تلفن کرده اند ولی همانطور که نوشتم این تلفنها دیگر تاثیری نخواهد کرد و اگر لازم باشد اثر انگشت شما و آقای نگرش و وکیل شما را هم به همه نشان خواهم داد تا همه بدانند که با چه کسی سر و کار دارند و چه کسی پشت این نامها به مسموم کردن محیط کامنتها و محیط سایت مشغول است و نفرت پراکنی را در این سایت دامن می زند.
توضیح اثر انگشت برای اینکه حواستان جمع باشد و خاطرتان را آسوده کنم:
وقتی شما کامنتی می نویسید، آدرس آی پی شما برای ما مشخص است. حتی اگر آدرس آی پی خودتان را با توسل به انواع برنامه ها عوض کنید، دی ان آی کامپیوتر شما و برنامه هایی که از آن استفاده می کنید، برای ما مشخص است. و به همین دلیل به راحتی می توانیم بدانیم که کدام نامها به شخص واحدی تعلق دارند. مسئول کامنت»

«اگر لازم باشد اثر انگشت شما و آقای نگرش و وکیل شما را هم به همه نشان خواهم داد تا همه بدانند که با چه کسی سر و کار دارند و چه کسی پشت این نامها به مسموم کردن محیط کامنتها و محیط سایت مشغول است و نفرت پراکنی را در این سایت دامن می زند.»

آقای «اثر انگشت» پس با این حساب برای سایت مشخص شده که شما «چگونه با چندین اسم» جو دیالوگ را به «نفرت و کینه» تبدیل میکنید.
عزیز من از شما خواسته شده در قبال کار و کامنت خود «مسئولیت قبول کنید » ، ارواح بازی نکنید. این کار سیاسی و روشنگری نیست.
شخص لازم است با هراسمی که خودش انتخاب میکند در برابر نوشته خود مسئولیت قبول کند و ارواح بازی نکرده و جو دیالوگ را به جای «دوستی و تبادل فکر» به محیط «جنگ و نفرت و کینه و انتقام» تبدیل نکند.

-برای مثال کاربری که برایش « فحش» داده شده سالهاست با همان اسم در دیالوگ محترمانه شرکت میکند. و مسئولیت پذیری سخن اش- برای سایت مسجل است.

-یا آ.ائلیار حضوری و حقوقی برای مدیریت سایت شناخته شده است.و مسئولیت سخن خود را در دیالوگ به عهده میگیرد.

-شما با هر نامی که انتخاب میکنید باید «مسئولیت پذیر» باشید. سخن مسئولیت دارد.

اینکه بیایید «یک کامنت با اسم حسن بنویسد و بعد بیایید با اسم حسین بنویسید که "چه خوش گفت آن حسن کاکل خزری...» -این
مسئولیت پذیری نیست. «کار بچه گانه»، ارواح بازی،علاف کردن دیگران،توهین به دیالوگ و اشخاص، تبدیل جو دیالوگ به
«نفرت و کینه » است. این کار «سوء استفاده» از آزادی و امکان بیان است. شما با این کار «نفرت افزایی» میکنید.

میخواهیم نفرت موجود را کمی کاهش دهیم-اگربتوانیم.
ایران عزیز را «ارواح بازی و عدم پذیرش مسئولیت سخن» از تجزیه نجات نمی دهد. بل به نابودی آن کمک میکند.
بارت را درست ببند که به منزل رسد.
دفاع از فردوسی لمپن نامیدن دیگری نیست. کوشش در درک دیگری ست.