دوست عزیز،

دوست عزیز،
هریک از ما برای توجیه و توضیح نکبت امروزمان نیازمند یک «بلاگردان» و «گناه خر» هستیم. چون هم از تجزیه و تحلیل اوضاع و احوال امروزمان عاجزیم و هم از شناخت منطقی اوضاع و احوال دیروزمان. کسی نیست از خود بپرسد چرا داستان های کوتاه جوان بیست و چند سالۀ آذربایجانی در آن زمان جامعۀ ایران را تسخیر کرد؟ به چه نیازی پاسخ می گفت؟ نمی توان پذیرفت که آن جوان همه را فریب داد. تازه آن هم پس از غرق شدنش در رودخانۀ ارس. کسی نیست بنشیند و آن جامعه را با همۀ ابعادش بازسازی کند و راز محبوبیت آثار بهرنگی را بگشاید. ما فراموش کرده ایم که «اعلیحضرت همایون شاهنشاه آریامهر بزرگ ارتشتاران» نیز می خواستند «انقلاب» بکنند و نام اصلاحات شان را «انقلاب سفید» گذاشتند. حتما باید یکی را پیدا کنیم و کاسه-کوزه ها را بر سر او بشکنیم؟ چرا یقۀ سارتر و رژیس دُبره و میشل فوکو و چه گوارا و مائو و فانون و امه سزر را