آقا صادق گرامی! وقتی که بچه

انرژی ذکر شده بمیرد، انرژی هستی و یا آفرینش، روشنائی و ابعاد آن درنمود یک سیاه چال هولناک ، به کام مرگ و نیستی کشیده میشود. مفهوم آن این است که حرب توده، و اکثریت .. و امثالهم، زمانی مردند، که اردوگاه سوسیالیسم واقعا موجود، یعنی (ناسیونال سوسیالیسم روسی) در هم شکست. بعضی ها میگویند، کار آمریکائی ها بود. باشد. بالاخره اردوگاه واقعا موجود ناسیونال سوسیالیسم روسی، در این نبرد شکست خورد. و بکام مرگ فرو رفت. وقتی منبع انرژی بمیرد، بتدریج شعاهای آن کوتاهتر و کوتاهتر میشوند و تمام اجزای آن می میرند. چپ ایران و یا بهتر بگوئیم (اغلب رهبران سازمانهای چپ) در طول تاریخ هیچگاه مستقل نبوده اند. و همیشه به بهانه روابط انترناسیونالیسم بین المل، اغلب مطیع دیگران و فرمانبردار بیگانه گان بوده اند. و بقول مثل معرف تورکو: قونشو اومودونا قالان شامسیزیاتار! (کسی که به امید همسایه بماند، گرسنه میخوابد). همانطورکه ذکر شد، پدیده مذبور در نمای تشکیلات حزبی، یا باید ازآن منبع بیگانه تغذیه شود، و یا خواهد مرد. حزب توده حتا در زمان حیاتش نیز، جز دستورات کرملین چیزی را اجرا نمیکرد. و با مارکسیسم بیگانه بود. مارکسیسم مذهب و یا ایده ئولوژی نیست، مارکسیسم علم بررسی پدیده اقتصاد و تعیین میزان رابطه کار و سرمایه است. مارکسیسم مذهب نیست. و با آن سر سازگاری ندارد. اما آقایان حزب توده نظریه های آبکی حضرت لنین علیه السلام را برای خود کتاب مقدس و تغییر ناپذیر کرده بودند، و به نوعی به ایده ئولوژی مذهبی روی آورده بودند، که نتیجه آن تثبیت رژیم اسلامی شد. یادتان است که حزب توده و نوچه اش، خدا بیامرز سازمان اکثریت شعار میدادند، و بر در ودیوارها مینوشتند، " سپاه را به سلاح سنگین مجهز کنید!" بنا برتبلیغات مذهبی حزب توده،، اگر رژیم اسلامی سر کار نمی آمد، شاید رژیم مذهبی ایده ئولوژیک چپ، سر کار می آمد. که در ماهیت خود چندان تفاوتی از هم ندارند. سازمانی که شعار " اتحاد و مبارزه، با رژیم را بدهد، معلوم است که با رژیم اسلامی همکاری داشت. و این برای همگان مثل روز روشن است. بعد از گذشت 37 سال آقایان هنوز هم همین کار را میکنند. و کاسه گدائی بدست، بدنبال آخوندها روانند. و از آنان دمکراسی و آزادی طلب میکنند. و هم اینان بطور مستقیم در تثبیت و دوام و بقای رژیم منفور و دیکتاتوراسلامی رل اصلی را تا امروز بازی میکنند. و نزدیک چهاردهه تمام با ادعاهای مسخره مردم را سر کار گذاشته اند، و از اصلاح رژیم و از گفتگوی تمسخر آمیز تمدنها و اصلاح دیکتاتورهای رژیم دم میزدند. دیکتاتورهائی که بخون مردم ایران تشنه اند. و مردم و خلقهای جهنم ایران را بخاک سیاه نشانده اند. و با چنین سیاست سازش! و ناجونمردانه ، صد ها هزار نفر از نیر وهای آزادی خواه، و جوانان مردم ایران را به کام مرگ فرستادند. و جهنم ایران را به زندان خلقها مبدل کردند. البته نقش مخرب و دیکتاتورحضرت مسعود رجوی صلوات الله علیه و صلم، نیز، کمتر از رهبران حزب توده و نوچه هایش نیست.