کیانوش عزیز، شما با این فاکت

شخصا منتقد نظام پهلوی بودم و هستم ولی در عین حال خوبی های نظام. پیشین را منکر نمی شوم.

و من در پاسخ و نقد به این نگاه شما نوشتم:

دوست گرامی قرار نیست که ما از شدت خوفناکی، پلیدی و پستی استبداد مذهبی حاکم به ناچار باشیم که به خودکامگی و فساد و تباهکاری های دربار پهلوی ها، دستگاه سرکوبگر و فوق متمرکز شاهنشاهی و سرسپردگی او به امپریالیسم آمریکا و... نمره بهتری به فساد و خودکامگی شاه بدهیم. این تنها مقایسه ی بد از بدتر است که شما می کنید.

و همینطور نوشتم:


و همه ی ما می دانیم که در بساط خصوصا پسر که خود ما بخشا شاهدش بودیم، خواندن حتی یک کتاب ساده ی سیاسی و معطوف به آرمان های نه حتی چپ، بلکه محتوائی دمکراتیک و جمهوری خواهانه هم کافی بود تا دودمان آن فرد را به بررسی سیخ داغ رژیم کشیده شده و با تمام شقاوت، هستی او و خانواده و اقوامش زیر و رو می شد. در حالیکه ائتلاف رسمی و پوشیده شاه با روحانیت به تاسیس هزارها مساجد، تکایا، امامزاده ها، حسینیه ها و مراکز رسمی مذهبی و دولتی آشکارا منتج شده و به حیات آنها سوخت ارتجاعی می داد و با پشتیبانی سواک و نیروهای امنیتی، روحانیت موذی و حیله گر و خوصا بخش درباری آن مشغول تحمیق توده ای و سازماندهی اراده ی مستقل مذهبی برای بدست گرفتن قدرت از دست شاه و لاجرم علیه تاثیرگذاری مثبت نیروهای مترقی و چپ بود و شد.

به هر رو من در صداقت سیاسی و تفکر مردمی شما تردید ندارم، ولی دوست گرامی هنگامی که چپ را با یک چوب رد و نقد ذهنی می کنید، ناگزیرید لااقل پرسش هایش را به سان نقدتان پاسخ دهید. همین تندرست باشید