کیانوش توکلی سؤال بیسار بجایی

عقب نشینی خواهد شد. کسانی که فکر می کنند با شرکت در این انتخاباتی که منتخبین از پیش تعیین شده اند می توان به دموکراسی و آزادی رسید، در خواب و خیالند، زیرا گمان می کنند مافیای سپاه و بیت رهبری هر چهراسال یکبار خوابنما می شوند و می گویند: «حالا بگذاریم در باره سیاست داخلی و خارجی جمهوری اسلامی مردم تصمیم بگیرند» این درجه از خوشخیالی و توهم فقط در نزد اپوزیسیون ایرانی یافته می شود. اگر رژیم زنها را به استادیوم راه نمی دهد، مردان هم نروند، اگر مرغ گران می شود، یک هفته مرغ نخورند، کاری که نه هزینه دارد و نه خشونت آمیز است و در این باره من می توانم هزاران مثال بیاورم. مشکل اینجاست که بخشی از این اپوزیسیون مشغول تلقین این ایده خطرناک است که به جز جنگ مسلحانه و شرکت در انتخابات نمایشی و فرمایشی هیچ راه دیگری وجود ندارد، پس هر کس با خشونت مخالف است، باید تن به ننگ شرکت در نمایش محبوبیت رژیم بدهد. صورت مسئله از نظر من بسیار ساده است! ما ساده لوح و "ببو"ییم و رژیم هم از این خصلت ما حداکثر استفاده را می برد. اساسا طرح دوگانه ای بنام "اصلاحات/انقلاب" از ترفندهای خود رژیم است، تا با ترساندن مردم از انقلاب آنها را بازیگر بی جیره و مواجب نمایشهای خود بکند و هر کس در این آتش بدمد، آب به آسیاب رژیم ریخته است. راه حل در نافرمانی مدنی است، که نه هزینه دارد و نه خشونت آمیز است، ولی تفکر مستقل و چشمان باز می خواهد.