تبریزی گرامی،

تبریزی گرامی،
با پوزش از تاخیر در پاسخ‌گویی. متاسفانه متوجه کامنت شما نشده بودم.
اکثریت دوستان تنها به راحتی کار خود فکر می‌کنند و مسائلی را که در این مطلب نوشته‌ام، نادیده می‌گیرند و رعایت نمی‌کنند و به همین دلیل هم مجبور می‌شوم برخی از تنظیمات را تغییر دهم و یا حتی محدودیت‌هایی را نیز به وجود بیاورم.
بطور مثال سابقا در "چکیده مطلب" دوستانمان نصفی از مقاله را قرار می‌دادند که اجبارا مقدار آن را محدود کردم.
متن را علیرغم تذکرات مکرر، مستقیما از سایتها کپی پست می‌کنند و مشکلات فراوانی برای ما درست می‌شود. برخی از روزها مجبور می‌شوم که تقریبا تمامی مطالب آن روز را ویرایش کنم و حشو و زواید فرمتها را بگیرم.
برخی دوستان علاقه وافری دارند که اندازه فونت را بسیار بزرگ بگیرند. آنها را باید به حالت استاندارد تبدیل کنم. البته می‌توان ترتیبی داد که کسی نتواند این کارها را بکند ولی این کار هم