Skip to main content

آقای لوایی گرامی، قربان شکلت

آقای لوایی گرامی، قربان شکلت
Anonymous

آقای لوایی گرامی، قربان شکلت شوم، آخر مردم ایران کجا بیست و چهار ساعته به فکر قدس و سوریه و برمه و کوبانی هستند؟ شما بایست جلوی یک جای شلوغ در تهران مثلا میدان فردوسی، چه می دانم، ونک یا هر جای دیگری به غیر از جلوی دانشگاه و بپرس از مردم که پایتخت برمه کجاست؛ نه اصلا یک نقشه بگیر دستت و از مردم بخواه خود برمه را روی نقشه نشانت بدهند، ببین چند درصد موفق خواهند شد. شما حقیقتا فکر می کنید با این خرج ومخارج و تورم و بیکاری و قرض و بدبختی و بیماری، درد مردم این چیزهاست؟ واقعا متاسفم برای شما. شما و امثال شما از جامعه پرت افتاده اید. نه این که مردم فارس زبان، بلکه مردم آذربایجان هم از وضعیت برمه و اویغورها و سوماترا اطلاعی ندارند. شاید یک قشر روشنفکر بسیار محدودی به این چیزها واکنش و حساسبت نشان دهند؛ ولی عموما که این جور نیست.

مشکل شما این است که حکومت را با مردم یکی می گیرید. چون رژیم منافعش اقتضا می کند که در امور فلسکطین دخالت کند و از طرفی نفعی در حمایت از اویغورها و در افتادن با دولت چین ندارد، شما به این نتیجه بی ربط می رسید که لابد مردم نسبت به وضعیت اویغورها بی تفاوت و نسبت به وضعیت مردم فلسطین حساسند. بعد هم به این و آن نسبت پان و فاشیست می بندید.
من توصیه ام به شما این است که اندکی از این دنیای خیالی فاصله بگیرید. می توانید البته از روشنفکران انتظارات بیشتری داشته باشید ولی به مردم که رسیدید، کمی سطح توقع خود را واقع بینانه تر کنید. این قبیل اظهار نظرات برازنده شما نیست.