Skip to main content

ناظر گرامی،

ناظر گرامی،
اژدر بهنام

ناظر گرامی،
من شخصا هیچ سازمان سیاسی ایرانی را نمی‌شناسم که صحبت کردن به زبان ترکی در آن ممنوع باشد. نمی‌دانم شاید در سازمانها و احزاب مناطق ملی مانند کردستان و سیستان و بلوچستان و... بتوان تصور کرد که بطور طبیعی چون در آنها ترکی زبان وجود ندارد، به این زبان هم صحبت نشود.
و یا می‌توانم تصور کنم که در حزب پان ایرانیست، صحبت به زبان ترکی ممنوع باشد زیرا این حزب، ترکها را ایرانی نمی‌داند.
اگر منظور شما از "صحبت کردن به زبانی ترکی" سخنرانی‌ها باشد، طبیعی است که سخنرانیها به زبانی صورت می‌گیرند که همه حاضرین آن زبان را بدانند وگرنه باید مترجمانی بیایند و سخنرانی را به زبانها مختلف ترجمه کنند.
من در طول زندگی خودم با سازمانهای سیاسی گوناگون روابط نزدیگی داشته‌ام و در کنگره‌ها و کنفرانسهای بسیاری از آنها شرکت کرده‌ام. در همه آنها سخنرانی‌ها به زبان فارسی بوده‌اند ولی شاهد بوده‌ام که

ترکی زبانان با همدیگر ترکی صحبت می‌کنند و کردها کردی و عربها عربی و... و کسی هم آنها را منع نمی‌کند و مورد تحقیر قرار نمی‌دهد.
در مورد سازمان مجاهدین، من وارد این دعوا نمی‌شوم زیرا تا اینجا، آنچه را که شنیده‌ام، در حد ادعا بوده است. ادعایی که اگر روزی به ثبوت برسد، به نظر من جزو غیرانسانی‌ترین اقدامات است و آنوقت است که می توانم در این مورد اظهار نظر کنم و وارد دعوا بشوم!