تفریشی گرامی،

دموکراتیک شود. یعنی هم در جامعه و هم در احزاب « خاصه های دموکراتیک» نهادینه شود. در این پروسه است که می توان نسبتا از چنگ این دیو رهایی یافت.

بنا برین وقتی جامعه ما و احزابش درچنین مرحله ای نیستند برای من طبیعی ست که حکومت آن ترور دولتی پیشه کند و مخالفین نیز به جان هم بیافتند. این حرکات بازتاب طبیعی جامعه ماست. فاصله گیری از فنومن اختناق برای ما « غیر طبیعی و سخت» است.
باید «خلاف جهت آب» شنا کرد تا با آن مبارزه نمود. این مبارزه «بیشتر یک کار فرهنگی» ست تا سیاسی.
--------
-پدیده ی «سازمان سیاسی» در خارج از جامعه ی خود به طور «طبیعی» محکوم به نابودی ست. حالا این سازمان مرتکب خطاهای اساسی هم بشود توان حیات را از دست میدهد. این آن پروسه ای ست که برای شما پیش آمده است.

-سازمان سیاسی نباید خطاهای اساسی بکند -بجای آن ضروریست «ساختار و عملکرد و فرهنگ »اش را تا میتواند «دموکراتیک تر» کند-تا بتواند حیات خود را طولانی کند.
سازمان بسته عملا فاتحه اش خوانده شده است. تنها می تواند «تأثیرات» منفی در محیط خود ایجاد کند. و محیط عقب مانده
طالب آن باشد جلاد را بر دوش خود سوار میکند.
بهر صورت اینها نکاتی ست که شاید به خواندنش بیارزند.
وار اولون