ادامه :

ادامه :
-نه سازمان مجاهدین خلق و نه هیچ سازمانی دیگر حق تصمیم گیری در مورد «زندگی» اعضاء خود را ندارد.
-بر عکس وظیفه دارد « استقلال و آزادی و راحتی جسمی-روانی» اعضاء خود را تا میتواند فراهم کند و این «تجربه» باید
برای جامعه ی سیاسی ایران در مورد سازمان «ملموس» باشد.
- ساختار تشکیلاتی خود را دموکراتیزه کند . و «ایده لوژی گرایی» را که در کل « صاحب نوعی ایده لوژی اسلام سیاسی» ست «نقد» کرده کنار بگذارد و به « اندیشه های دموکراتیک» جهت حل مسایل جامعه روی بیاورد.
- در کل سازمان را به تشکل نوینی تبدیل کند.
- این کارها و دهها کارمانند آنها کار دو نفر در راس نیست «وظیفه ی همه ی اعضا»ی سازمان است.
- استقلال و آزادی «نظری-عملی» عضو و «جمع» باید در یک سازمان محترم شمرده شد و رعایت شود. «اجبار» در هر حالتی رخت بربندد.