می‌پرسید : « آیا شما می
Anonymous
می‌پرسید : « آیا شما می‌پذیرید که هر انسانی، و هر گروه انسانی، حق دارد شیوه زندگی خود را انتخاب کند؟».
دوست عزیز ! چنین پرسشی ، پای همه ی بحث‌های مربوط به تکوین و تحول اندیشه ی سیاسی ، از زمان ارسطو به این سو را به پیش می‌کشد. موضوعاتی که از سوی فلاسفه‌ای همچون هابز، جان لاک، مونتسکیو، هیوم ، روسو ، آیزیا برلین و... در مورد حقوق طبیعی انسان، آزادی ، قرادادهای اجتماعی و... مورد بحث و باریک اندیشی قرار گرفته است.
چگونه می‌شود به این پرسش مناقشه برانگیز ، در چند خط پاسخ داد؟
خلاصه و نتیجه ی این بحث‌ها ، در میثاق های ملل متحد آمده است و ( به گمانم)در این مورد، مرجعی بهتر از بیانیه ی حقوق بشر وجود نداشته باشد.
می‌پرسید : « اگر در فردایی در پیش رو، شما در موقعیت حاکمیت قرار بگیرید و میلیونها انسان در آذربایجان یا سیستان و بلوچستان یا کردستان به خیابانها بیایند و خواست جدایی را مطرح کنند، عکس‌العمل شما چه خواهد بود؟»
جناب بهنام گرامی ! واژه شرطی « اگر » ، نه در حوزه ی بررسی های تاریخی محلی از اعراب دارد و نه در مباحث علوم اجتماعی.
شما همین سئوال را از اندیشمندان آلمانی بکنید ، ببینید به شما چه پاسخی خواهند داد. چندی پیش از حمله ی آمریکا به عراق ، ملیون ها تن آمریکایی ( در مخالفت با جنگ ) به خیابانها ریختند. چه اتفاقی افتاد؟
در ترکیه ( بارها ) جمعیت ملیونی در تخالف با اردوغان ، به خیابانها ریخت و در این تظاهرات ، بسیاری از معترضان ، از سوی پلیس کشته شدند. چه اتفاقی افتاد؟ و...
معذالک ، من هم همین سءوال را از شما و دوستان تان می‌کنم : اگر آن اکثریت خاموش از مردم آذربایجان، از شما و هم اندیشان تان بخواهند که بساط تان را جمع کنید و راحتمان بگذارید، شما چه پاسخی خواهید داد؟
می‌پرسید : « شما ادعا می‌کنید که "از هر ده رسانه ی خارج کشور، نُه تا و نصفی آن در اختیار شما و دوستان شماست" (یعنی 95 درصد). انصافا به من بگویید که چند رسانه فارسی زبان در خارج وجود دارد و جند درصد آنها مقالات مربوط به مسائل "ملی و قومی" را منتشر می‌کنند و چند درصد از آنهایی که این مقالات را منتشر می‌کنند، مقالات مخالفین نظری خود مخصوصا "تجزیه طلبان" را درج می‌کنند؟ »
از جمله اشتغالات من ( برای آنکه در نوشته‌هایم حرف بی‌ربط نزنم) گشتن در سامانه های اینترنتی فارسی زبان و جمع آوری اطلاعات است. آنچه در همین مقاله نوشتم ، بلوف نبود. بلکه ناشی از همین رَصَد کردن ها ، در سامانه های اینترنتی بود .در مقاله ی مورد گفت و گو ، از چند سامانه اینترنتی فارسی زبان که مقالات تجزیه طلبان را درج می‌کنند ، نام بردم . تجربه خود من می‌گوید ، سایت‌هایی همچون اخبار روز ، شهروند کانادا، راه کارگر و شهرزاد نیوز ، بی هیچ محدودیتی مقالات تجزیه طلبان را درج می‌کنند ، اما از پذیرش و انعکاس پاسخ‌ها طفره می‌روند.
دو دیگر آنگه، نه من، هیچ‌کس نمی‌تواند درصدی در این مورد ارائه دهد.چنین تقاضایی به معنی این است که من علم غیب بدانم و با همه ی کسانی که ( به عنوان مثال ) اخبار روز از درج مقاله شان امتناع کرده است،ارتباط داشته باشم. یا آن که، آمار ثبت شده‌ای در این مورد وجود داشته باشد.
وقتی می‌بینم مقالات آن چپ دیروز و هویت طلب امروز که ( برای اثبات تعلقات عربی اش ، چفیه و عگال را همزمان با کراوات به کار می‌گیرد) جعلیاتش در اخبار روز درج می‌شود و از پاسخ هیچ خبری نیست،چه باید بگوییم ؟
اخبار روز، پایگاه تجزیه طلب هاست. هر از گاه ، سری به آن بزنید ، حتماً موجب مسرت خاطر خواهد شد.
می‌پرسید : « آقای بابک امیرخسروی و همفکران ایشان و شما تا به حال مصاحبه‌های زیادی با بی بی سی داشته و در جلسات بحث و گفتگویی که بی بی سی ترتیب داده، شرکت کرده‌اند. چرا بی بی سی در آن موارد خوب است و کارش به نفع حاکمیت ملی ایران است و در موردی که این امکان را به مخالفین نظری شما می‌دهد، بد است و کارش دخالت در امور داخلی ایران است؟«
من هیچ‌کس را از شرکت در برنامه‌های BBC منع نکرده‌ام. آقای بابک امیر خسروی اختیار خود را دارد. هر گز هم نگفته ام که برنامه های BBC « کارش به نفع حاکمیت ملی ایران است». ( نشانم بدهید، تا همه ی حرف‌هایم را پس بگیرم.)
اما، بسیاری از اهالی اندیشه را می‌شناسم که آگاهانه از شرکت در برنامه‌های BBC امتناع می‌کنند. به علاوه، آنچه که در مقاله مورد ِگفت و گو نوشته ام،در پاسخ و در ربط با گفته های شما بود، نه ابتدا به ساکن و بی مقدمه .
جناب بهنام گرامی ! واژه شرطی « اگر » ، نه در حوزه ی بررسی های تاریخی محلی از اعراب دارد و نه در مباحث علوم اجتماعی.
شما همین سئوال را از اندیشمندان آلمانی بکنید ، ببینید به شما چه پاسخی خواهند داد. چندی پیش از حمله ی آمریکا به عراق ، ملیون ها تن آمریکایی ( در مخالفت با جنگ ) به خیابانها ریختند. چه اتفاقی افتاد؟
در ترکیه ( بارها ) جمعیت ملیونی در تخالف با اردوغان ، به خیابانها ریخت و در این تظاهرات ، بسیاری از معترضان ، از سوی پلیس کشته شدند. چه اتفاقی افتاد؟ و...
معذالک ، من هم همین سءوال را از شما و دوستان تان می‌کنم : اگر آن اکثریت خاموش از مردم آذربایجان، از شما و هم اندیشان تان بخواهند که بساط تان را جمع کنید و راحتمان بگذارید، شما چه پاسخی خواهید داد؟
می‌پرسید : « شما ادعا می‌کنید که "از هر ده رسانه ی خارج کشور، نُه تا و نصفی آن در اختیار شما و دوستان شماست" (یعنی 95 درصد). انصافا به من بگویید که چند رسانه فارسی زبان در خارج وجود دارد و جند درصد آنها مقالات مربوط به مسائل "ملی و قومی" را منتشر می‌کنند و چند درصد از آنهایی که این مقالات را منتشر می‌کنند، مقالات مخالفین نظری خود مخصوصا "تجزیه طلبان" را درج می‌کنند؟ »
از جمله اشتغالات من ( برای آنکه در نوشته‌هایم حرف بی‌ربط نزنم) گشتن در سامانه های اینترنتی فارسی زبان و جمع آوری اطلاعات است. آنچه در همین مقاله نوشتم ، بلوف نبود. بلکه ناشی از همین رَصَد کردن ها ، در سامانه های اینترنتی بود .در مقاله ی مورد گفت و گو ، از چند سامانه اینترنتی فارسی زبان که مقالات تجزیه طلبان را درج می‌کنند ، نام بردم . تجربه خود من می‌گوید ، سایت‌هایی همچون اخبار روز ، شهروند کانادا، راه کارگر و شهرزاد نیوز ، بی هیچ محدودیتی مقالات تجزیه طلبان را درج می‌کنند ، اما از پذیرش و انعکاس پاسخ‌ها طفره می‌روند.
دو دیگر آنگه، نه من، هیچ‌کس نمی‌تواند درصدی در این مورد ارائه دهد.چنین تقاضایی به معنی این است که من علم غیب بدانم و با همه ی کسانی که ( به عنوان مثال ) اخبار روز از درج مقاله شان امتناع کرده است،ارتباط داشته باشم. یا آن که، آمار ثبت شده‌ای در این مورد وجود داشته باشد.
وقتی می‌بینم مقالات آن چپ دیروز و هویت طلب امروز که ( برای اثبات تعلقات عربی اش ، چفیه و عگال را همزمان با کراوات به کار می‌گیرد) جعلیاتش در اخبار روز درج می‌شود و از پاسخ هیچ خبری نیست،چه باید بگوییم ؟
اخبار روز، پایگاه تجزیه طلب هاست. هر از گاه ، سری به آن بزنید ، حتماً موجب مسرت خاطر خواهد شد.
می‌پرسید : « آقای بابک امیرخسروی و همفکران ایشان و شما تا به حال مصاحبه‌های زیادی با بی بی سی داشته و در جلسات بحث و گفتگویی که بی بی سی ترتیب داده، شرکت کرده‌اند. چرا بی بی سی در آن موارد خوب است و کارش به نفع حاکمیت ملی ایران است و در موردی که این امکان را به مخالفین نظری شما می‌دهد، بد است و کارش دخالت در امور داخلی ایران است؟«
من هیچ‌کس را از شرکت در برنامه‌های BBC منع نکرده‌ام. آقای بابک امیر خسروی اختیار خود را دارد. هر گز هم نگفته ام که برنامه های BBC « کارش به نفع حاکمیت ملی ایران است». ( نشانم بدهید، تا همه ی حرف‌هایم را پس بگیرم.)
اما، بسیاری از اهالی اندیشه را می‌شناسم که آگاهانه از شرکت در برنامه‌های BBC امتناع می‌کنند. به علاوه، آنچه که در مقاله مورد ِگفت و گو نوشته ام،در پاسخ و در ربط با گفته های شما بود، نه ابتدا به ساکن و بی مقدمه .