من اساسن ایرادی به ارقاداش
Anonymous
من اساسن ایرادی به ارقاداش لوائی ندارم و فکر میکنم در توان من نیست که در باره این ترک معترض داوری کنم .اما من علت عصبیت را نه در نژاد و زبان بلکه این میبینم که این فرد مورد تجاورز فکری و فریب قرار گرفته است.
در برون مرز بسیاری از ایرانیان از انچه بر سرخودو ایرانی امده دست به خود زنی زدند و خود را از شر اندیشه شکست در انقلاب و نوشتن مقالات راحت کردند.بسیاری نیز روانی شدند و روانه بیمارستان شدند. چندی پیش بخاطر کارم در بیمارستانی مترجم بانوئی شدم که از اعضا سازمان مجاهدین بود . این بانو سرتا پا وحشت بود و عاج و واج به درو دیوار نگاه میکرد. به هیچ یک از ما که در ان اطاق بودیم اعتمادی نداشت و مرتب نام برادری را .... برزبان می اورد . بدون رسیدن به نتیجه پس از یک ساعت باز گشتم.
اقا لوائی توهم زده شده اند و نیاز به نوشتن درد های درون خود دارند واز همه مهمترنیاز به هم سخن و با زیافت دوباره هماهنگی روح و جسم میباشند. انتقاد به پرخاشگری کمکی به
فرد نمی کند بلکه کمک اساسی دوری ایشان برای مدتی از فعالیتهای مضر اجتماعی و استراحت مطلق و پیدا کردن سرگرمی مانند شطرنج و یا ورزش و یا از همه مهمتر نیایش و برگزیدن دین نوین و مهمتر از همه باز گشت به زادگاه خود. این دور افتادگی از زادگاه برای کسانی که روح حساس دارند بسیار خطرناک است..ان کسی میتواند به اقای لوائی کمک کند که همزبان ایشان و دارای تجربه کافی در بازیابی روان خسته و خفته دارد.بنا بر این از نوشته اقای لوائی نباید نگران و یا ناراحت و خشمگین شد.نوشته های ایشان حاصل یک شکست بزرگ سیاسی و یک دروغ بزرگ است که به ایشان تحمیل شده است.
فرد نمی کند بلکه کمک اساسی دوری ایشان برای مدتی از فعالیتهای مضر اجتماعی و استراحت مطلق و پیدا کردن سرگرمی مانند شطرنج و یا ورزش و یا از همه مهمتر نیایش و برگزیدن دین نوین و مهمتر از همه باز گشت به زادگاه خود. این دور افتادگی از زادگاه برای کسانی که روح حساس دارند بسیار خطرناک است..ان کسی میتواند به اقای لوائی کمک کند که همزبان ایشان و دارای تجربه کافی در بازیابی روان خسته و خفته دارد.بنا بر این از نوشته اقای لوائی نباید نگران و یا ناراحت و خشمگین شد.نوشته های ایشان حاصل یک شکست بزرگ سیاسی و یک دروغ بزرگ است که به ایشان تحمیل شده است.