وقتی که تو با هزاران دلیل مدللی نمی توانی طرف مورد مذاکره ات را به رعایت حقوق بشر و مستندات قوانین کنوانسیونهای سازمان ملل قانع بکنی و طرف مقابل را حالی بکنی که بابا ما هم آدمیم همان حواس پنج گانه ائی که شما دارید ما هم داریم ما خودمان حق داریم هویت خودمان، تاریخ خودمانمان را معین و برشته تحریر در آوریم، شما ها کی هستید که می خواهید به ما تعیین تکلیف کنید؟ و بعنوان قیّم و آقابالاسر برای ما تعیین هویت کنید؟ وقتیکه به بن بست می رسی و طرف مقابل در رابطه رسمی بودن زبان فارسی، خودش را در موضع قدرت و در بالای قله قاف می بیند، راهی بجز نوشتن طنز سیاسی برایت باقی نمی ماند، که متأسفانه ساید ایرانگلوبال هم ستونی برای طنز سیاسی ندارد و کامنتهائی هم که با طنز نوشته می شود با تصور اینکه کامنت نویس قصد توهین دارد، نوشته ات حذف می گردد، ای کاش محلی برای نوشتن مقالات و کامنتهای طنز می بود و
وقتی که تو با هزاران دلیل
وقتی که تو با هزاران دلیل
Anonymous
نویسنده با درج کلمه «طنز» در بالای نوشته اش بخاطر طنز بودن مقاله و یا کامنتش حذف نمی شد،