در مرکز کائنات نشسته‌ام و به

در مرکز کائنات نشسته‌ام و به غیر واقعی‌ بودن ماورالطبیعه می‌‌اندیشم، اردک سخنگوئی از راه می‌‌رسد و می‌‌گوید " مرگ بهترین نشانه قدرت و ضدّ مذهب بودن است " ، دوست جامعه شناسی‌ دارم به نام " فانون " که جامعه شناسی‌ را تبدیل به برزخی برای خود کرده است، در تکمیل افاضات " اردک سخنگو " می‌‌گوید و "" و این رویکرد اوج اومانیزم مکتب اگزیستانسیالیزم است ""، من که بواسطه مصالحه میان خدا و انسان، از کشتی‌ ارسطو به بیرون پرتاب شده‌ام مجازاتم شنیدن مرثیه اینهاست. موجودات عالم اکوان، از دست این دو، به برهوتی پناه برده اند ، مرده‌ای از قبر خارج می‌‌شود و می‌‌گوید در وجود این دو، سرشت انسان انکار شده است.