زبان پهلوی یا زبان فهلوی

زبان پهلوی یا زبان فهلوی (فهله) ، و یا زبان عامیانه هیچ ارتباطی با زبان دری امروز افغانی، که به همت سلاطین و پادشان ترک در جغرافیای موسوم به ایران تعمیم داده شده، ندارد. از نظرعلمی چنین زبانی در مقطعی از تاریخ به سبب عدم کفایت و کاربرد آن از بین رفته است. لکن درمقاطع تاریخی طولانی مدت در واقع زبان ترکی، زبان عربی و زبان دری افغانی و یا هرسه همزمان کاربرد داشته اند. که زبان ترکی به عنوان زبان درباری و لشکری، زبان عربی بعنوان زبان علمی و فلسفی، و زبان دری افغانی بعنوان زبان سرایش شعر قوت گرفته است. که این امر توسط شاهان و سلاطین ترک رواج یافته است. برای نمونه در زمان فرمانروائی سلاطین ترک بر جغرافیای موسوم به ایران، پادشاهانی مانند سلطان محمود غزنوی به گسترش شعر و ادب توجه خاصی داشته است. و حتا به فردوسی انعام نقدی برای نوشتن شاهنامه را مقرر کرده بود. اکنون باید دقت کرد که