Anonymous گرامی » می نویسد:
«من مشکل بزرگی با آقای ائلیار دارم. ائلیار فکر میکند برقراری فدرالیسم و تعیین حق تعیین سرنوشت در کشورهای فاشیستی و دیکتاتوری ایران و ترکیه، عراق و غیره بشیوه سیاسی، آشتی جویانه و مسالمت آمیز ممکن است. »
- عزیز، من جایی ننوشته ام که مبارزه ی سیاسی برای پیروزی کافی ست. اما به قول شما نوشته ام « مبارزه مسالمت آمیز و سیاسی بهترین راه حل میباشد». «آیا فاشیستها این امکان را به کردها و تورکها و بلوجها و غیره را میدهند؟»
-نه ، نخواهند داد. اما باید به مبارزه ی مسالمت آمیز مدنی سیاسی ادامه داد. چرا؟ چون در هر شرایطی میتوان امکان مبارزه را خلق کرد. به جای اینکه امکان دست بردن به سلاح خلق شود ضروریست امکان مبارزه ی سیاسی-مدنی خلق شود. سلاح میوه اش کشتار است. اما مبارزه ی سیاسی -مدنی «انسان ساز» است.
بله دیکتاتورها اجازه نخواهند داد. وقتی که یک جنبش «تنهاست».
سرکوب اند. سرکوب سراسر جامعه ممکن نیست. و قیام سراسری را پیش میاورد. در قیام سراسری ملتها نسبت به حرکت حکومت
شیوه ی مبارزه را تعیین میکنند. و حق دفاع از خود دارند. چون سراسری ست مبارزه می تواند پیروز شود.
یعنی تا قیام سراسری باید «مبارزه ی مدنی-سیاسی» را پیش برد. در خیزش عمومی حکومت مجبور است تسلیم شود. اگر به کشتار دست زند مردمان جامعه حق دفاع مشروع دارند. درصورت لزوم از خود دفاع میکنند.
« ائلیار هیچ فرقی ما بین کشورهای غربی و کشورهای زده خاورمیانه نمیگذارد. ائلیار فکر میکند شرایط اسکاتلندیها و کوبکی ها با کوردها و آذربایجانیها یکسان است.»
- نه جانم من چنین خطایی نکرده و نمیکنم. مبارزه در شرایط دیکتاتوری دو مرحله دارد: «1-سیاسی؛ 2 قیامی عمومی». در مرحله دوم مردم حق دفاع مشروع دارند.
- مبارزه همگانی و عمومی نشود ، هیچ خلقی به تنهایی توان پیروزی بر حکومتها را ندارد و سرکوب شده و شکست میخورد.
- در ترکیه ، ایران و کشورهای دیکتاتوری این استراتژی را درست میدانم.
-مبارزه ی مسلحانه ی یک خلق به تنهایی شکست اش قطعی ست.
- حکومتها خودشان گروه های مسلح درست میکنند که مبارزه را «زود هنگام» به جنگ مسلحانه کشیده نابود کنند. نه باید به تله افتاد.
من به دوستان آذربایجانی هشدار میدهم از چنین تله هایی آگاه باشند. نگویند کسی نگفت و ننوشت. از رو در رویی زود هنگام باید
اکیدا خود داری کرد. وقت رویارویی با حکومتهای دیکتاتوری هنگام خیزش عمومی و سراسری ست.در صورت لزوم مردم حق دفاع مشروع دارند. این حق از نظر جهانی هم مورد تأیید است.