زبان مادری در سرزمین مادری

امروز هم حاکمیت در ایران زبان فارسی را به عنوان حلقه پیوند مردم ایران برای حکومت بی دردسر نگاه می کند و هیچ دلبستگی به آن ندارد. می بینیم که حتی موجودیت گروهی به اسم فارس را انکار می کنند و با تعجب می پرسند این قوم فارس را به ما نشان بدهید چرا چون باید دل ترکها و مهاجران را بدست بیاورند هست و نیست ملتی که صاحب اصلی این سرزمین است و از پس هزار سال قتل و کشتار ترک و تازی تاحدی جان سالم بدربرده با آنهمه تولیدات علمی و فرهنگی و تاریخی در هزار سال گذشته انکار میشود تا به چادرنشینهای مهاجم و مهاجر تازه واردی که برخی هایشان بزور چماق رضاشاه مجبور به دست برداشتن از چادرنشینی شده اند هویت و اعتبار و اعتماد به نفس بدهند
مجموع تولیدات فرهنگی فارسها به تنهایی چند برابر تولیدات فرهنگی تمام قوم و قبیله های پراکنده در اطراف و اکناف این مملکت است
البته ما از مرحله قوم فارس و ترک و ... در حال عبور هستیم و کم کم به مرحله ملت ایران یا قوم ایرانی با پرچمداری زبان فارسی می رسیم و همین است که باعث عصبانیت قوم پرستان تجزیه طلب شده است . امروز توده مردم به سوی گفتمان مشترک پیش می روند و زبان فارسی زبان مشترک اکثریت قاطع این مردم میشود چرا که توده مردم ایران بدنبال همزیستی و ارتباط با هم هستند.