ضرب المثلی هست در ترکی که می

شما بدبختانه قادر نیستید دلایل واقعی درگیریهای اخیر را تحلیل کنید. خیال می کنید چون مثلا پ.ک.ک پررو شده بود درگیری شروع شد. نمی توانید متوجه اهداف پشت پرده این درگیریها شوید، لذا به شعارهای پوپولیستی که داده می شود بسنده می کنید. مثالهای من بیربط نبودند؛ بلکه شما نمی توانید متوجه ربط آنها شوید. ربط آنها را هم جامعه روشنفکری ترکیه می فهمد هم من. روی جلد شماره اخیر نشریه طنز پنگوئن، کاریکاتوری کشیده شده از احمد داووداوغلو که یک برگه نظرسنجی بدست، از یک شهروند این را می پرسد : ببخشید افندی، داریم روی یک تحقیق کار می کنیم. می خواستم بپرسم اگر جنگ بشود، شما به کدام حزب رای خواهید داد (نقل از حافظه).
العاقل تکفیه الاشاره!
اما در دو مورد حق دارید. اولا من از اردوغان نفرت دارم. چون او را دشمن دستاوردهای سکولاریسم و دموکراسی ترکیه می دانم. ولی مریض نیستم که از هر سیاستمدار ترک نفرت داشته باشم، ضمنا جلاد هم نیستم که بخواهم سر به تن مردم نباشد. ثانیا من واقعا عجله دارم. چون از این بحث بی حاصل و بی در و پیکر خسته شده ام. خوش باشید!