ائلیار گرامی، چه خوب می گویید

ائلیار گرامی، چه خوب می گویید که: <روشنگر آذربایجانی نوکر و تملق گوی ترکیه و علی اوف و دیگران نیست. نوکر حکومتها و این و آن نیست. با مغز دیگران نمی اندیشد.> ولی واقعیت تلخ آن است که بعضی ها نوکر این و آن هستند و وظیفه دارند تا آنانی را که «نوکر» نیستند، خاموش کنند. وظیفه یک روشنفکر در همچو موقعیتی چه می تواند باشد؟