Anonymj گرامی،
اژدر بهنام
Anonymj گرامی،
هر قهرمانی (اصولا من با قهرمان‌سازی و قهرمان‌پرستی مشکل اساسی دارم)، انسانی است مانند همه انسانها با همه خوبی‌ها و بدیهایش. کورش و فردوسی و بابک و ستارخان هم انسانهایی بودند با خوبی‌ها و بدیهای خود و با نکات قوت و ضعف خود و در ضمن، همه آنها فرزندان زمانه خود بودند. هیچ انسانی را نمی‌توان جدا از محیط اجتماعی و تاریخی او بررسی کرد. انسان خوب مطلق هم وجود ندارد.
به نظر من قهرمان‌سازی از فردوسی کاری است پوچ. فردوسی را باید مانند انسانی دید با محیط زندگی‌اش، با تفکرات خوب و بدش، با خوبی‌ها و بدیهایش. باید از نکات قوتش قدردانی کرد و نکات ضعفش را به نقد کشید.
فردوسی حدود هزار سال پیش مرده است. شما نمی‌توانید او را تغییر بدهید. به نظر من، حذف شعرهای بد او هم خیانت به تاریخ است.
بدیها را باید دید و از آنها درس گرفت. تمام آنچه که مورد نظر من است، این است که نیروی خودمان را با پرداختن به فردوسی هدر ندهیم. همین امروز "فردوسی"های زن‌ستیزِ ضد بشر بر این کشور حاکمند. همین امروز هم، فرهنگ مردسالارانه زن‌ستیز در کشور ما غلبه دارد و با مغز و استخوان و پوست و گوشت و خون اکثر ما و خانواده‌هایمان عجین شده است.
حرف من این است که بیایید نیروی خود را برای مبارزه با این فرهنگ عقب مانده به‌کار گیریم.
در مورد اینکه اگر فردوسی حالا زندگی می‌کرد، چه کاری انجام می‌داد، خوشبختانه من فال‌بین نیستم و نمی‌دانم. شاید او تندتر می‌نوشت. شاید هم انسان پیشرفته‌ای می‌شد و اشعار دیگری می‌سرود. شاید شاهنامه را به‌گونه‌ای دیگر به نظم درمی‌آورد یا اصلا شاهنامه‌ای به‌وجود نمی‌آورد. شاید آیت‌الهی می‌شد مرتجع‌تر از خمینی و خامنه‌ای! من نمی‌دانم!
حرف من این است که بیایید نیروی خود را برای مبارزه با این فرهنگ عقب مانده به‌کار گیریم.
در مورد اینکه اگر فردوسی حالا زندگی می‌کرد، چه کاری انجام می‌داد، خوشبختانه من فال‌بین نیستم و نمی‌دانم. شاید او تندتر می‌نوشت. شاید هم انسان پیشرفته‌ای می‌شد و اشعار دیگری می‌سرود. شاید شاهنامه را به‌گونه‌ای دیگر به نظم درمی‌آورد یا اصلا شاهنامه‌ای به‌وجود نمی‌آورد. شاید آیت‌الهی می‌شد مرتجع‌تر از خمینی و خامنه‌ای! من نمی‌دانم!