جناب بهنام شما میگوئیید : "

ولی هنوز بدست نیامده است و شاید روزی پیدا شود . حافظ هم ابیاتی به زبان مردم شیراز داشته که متفاوت از فارسی ات مثل : " به پی ماجان غرامت بسپریمن == عزت یک وی روشتی از امادی " این بیت زبان عمومی و مردم عادی شیراز در زمان سعدی و حافظ بوده اما آنها کتاب خودرا به این زبان ننوشته اند و به فارسی که زبان شعر مرسوم آن زبان بوده نوشته اند . اما کسانیکه به ترکی شعر سروده و یا نثری نوشته اند نه بخاطر مرسوم بودن زبان شعر به ترکی بلکه به خاطر علاقه به زبان مادری خود این آثار را آفریده اند و طبعا زبان مردم آن منطقه در آن زمان ترکی بوده است . همین الان هم این قاعده در ایران حاکم است زبان رسمی ایران در مدارس و ادارات و دانشگاهها فارسی است ترکهای زیادی هستند به فارسی شعر میگویند و نثر می نویسند مثل آقای راشدی و بسیاری دیگر. اما کسانیکه در ایران به ترکی شعر میگویند و یا نثر می نویسند بدون استثنا ترک هستند و از مناطقی که زبان مادریشان ترکی بوده برخاسته اند . در گذشته نیز همین وضعیت حاکم بوده . دانشمندان بسیاری به عربی نوشته اند که عرب نبوده اند و شعرای بسیاری که به فارسی شعر سروده اند که فارس نبوده اند ولی اگر در گذشته کسانی غیر از این دو زبان به زبان دیگری مثل ترکی ، لری ، کردی ، گیلکی و غیره اثر آفریده اند مسلما آن زبان زبان گفتاری و عمومی آن منطقه بوده است .