Skip to main content

احساس پوچی کردن یکی از

احساس پوچی کردن یکی از
Anonymous

احساس پوچی کردن یکی از مواردیست، که انسان خارجی، درجوامع عزلت زده غرب، بدان دچارمیشود. در واقع انسان خارجی در یک محدوده بسیار تنگ اجتماعی نفس میکشد، وهمین امرباعث میشود که برای شکسن دیوارهای عزلت، به بیرون دیوار به جامعه پناه ببرد، وقتی که از جامعه سرخورده میشود، به جستجوی ریشه خود، به خویشتن باز میگردد، و اگر در اطرافش کسانی را نداشته باشد، که دراین لحظات دشوار وحساس روحی او را یاری کنند، فیلش یاد هندوستان میکند، و به سرش میزند از تمدن هفت هزارساله ایرانی شعاردهد. و چنان به دفاع از مرز پر گهر و ملک شخصی داروش و کوروش، و حسن و حسین، و علی و نقی وتقی برمی آید، که گوئی هیتلر تازه ظهورکرده است. اما بعضی ها رنج جانکاه و پوچ کننده انزوای خارج را به طنز میکشند، و با طرح مسائل حتا عشقی مثل خانم هدایتی، همین مردمان عزلت زده را با این چیزها سرگرم میکنند، و به زندگی آنان رنگ شوخ طبیعی

و گریز ازجنگ روانی روزمره را با طنازی خاص خود ممکن میسازد. اگر چه بجای تشکر، مورد هجمه همان مرد سالاران نیز قرار میگیرد. چه کنیم. اگر ایرانی تمدن داشت، ایران هم میشد، فرانسه و سوئیس وانگلیس.