پیشنهاد من به ایران ستیزان حرفه ای این است که میسر اندیشه خود را از جنگ علیه مردم ایران و و دفاع از جریان ضد بشری چپ مانند توده ایسم و فداائیسم و مجاهددیسم به سوی کمک به هم نوع و همیار ی هم زبانان خود بگرادنند. نه تنها ترکان بلکه دیگر مدعان راهی جز همیاری و همکار ی و مدد رسانی به همز بان خویش ندارند.اگر اینده ای برای قوم و سرزمین خود میخواهید راه ان دشمنی نیست بلکه همین کمکهای ساده و پیش افتاده به هم زبان و هم نژاد و هم قبلیه خود است.
جریان چپ بیش از صد سا ل است که جز تخم دشمنی و تنفر و کینه ورزی و قتل و ترورو ترویج زور و اجحاف و قدرت پرستی راه و برنامه و راه حلی نشان نداده است. دشمنی طبقاتی چپ اکنون به تنفر قومی و زبانی کشیده شده است.
حزب توده تا کنون حتا پلی درایران برروی جوی ابی که پیره زنی بتواند با الاغ خویش از روی ان بگذرد نساخته است.من
به درد و کمک خودی و خانواده و همسایه و همشهری و هم نژاد خود بشتایبید باقی خیالی بیش نیست.
ایجاد گروهای امداد در برون و درون کشور بدون چشمداشت به همنوع میتواند راه را برای دمکراسی و هم بستگی قومی بیشتر کند. توجه کننید که سازمانهای سیاسی تا کنون راهی جز خشونت و نقاق در خانواده و ایجاد تنفر از خانه و خانواده راه دیگر نرفته اند .توجه کننید که سازمان رجوی چه بلائی بر سر خانواه های ایرانی در اورد .