آقای اژدر بهنام گرامی، با

پس خوب است برای مخالفت با محتوای یک دیدگاه، به بهانه های نادرست دست نیندازید و حرف دلتان را بزنید، که شما با محتوای دیدگاه دکتر جوادی مخالفید و خواهان آنید که چنین دیدگاه هایی در ایران گلوبال منتشر نشوند. آنگاه بحث بر مدار صداقت قرار می گیرد و من هم می توانم بر همین مدار با شما گفتگو کنم و بگویم که جلوگیری از نشر دیدگاه ها رویکردی غیر دموکراتیک است و البته در عصر کنونی ناممکن. بهتر است دیدگاه های مخالف را تحمل کنیم و از آنها برای بهسازی دیدگاه خود سود بریم.
2 ـ نوشتار منتشر شده، پیشنهاد یکی از خوانندگان ایران گلوبال بود، که آن را به همین شکل فرستادند و من هم پس از بررسی منبع انتشار آن را سودمند دیدم.
3 ـ اینکه می گویید منتشر کننده نسبت به محتوای مطلب پاسخگوست بسیار شگفت انگیز است! انتشار یک نوشتار الزاماً به این معنی نیست که منتشرکننده با همه ی آن موافق است. خیلی وقت ها کسی نوشتاری را که با محتوای آن کاملاً مخالف است، منتشر می کند، تنها برای آگاهی رسانی. آقای بهنام گرامی، از شما که از قرار معلوم سالهاست از دست اندرکاران ایران گلوبال هستید عجیب است که صرف انتشار یک نوشتار را دلیل "ضمانت" تمام آن نوشتار بدانید! اگر با نوشتاری مخالفید، شما هم دیدگاه تان را بنویسید. منتشر کننده و نویسنده هم اگر بخواهند، به شما پاسخ می دهند. طبق اصل آزادی بیان شما حق ندارید نویسنده ای را برای بیان اندیشه اش به پاسخگویی اجباری فراخوانید.
مورد مسئولیت نویسنده و گاه منتشرکننده موقعیتی است که در نوشته ای جرمی واقع می شود. مثلاً به کسی اتهام دزدی زده می شود، که اگر نویسنده نتواند این اتهام را ثابت کند، مرتکب جرم "افترا" شده و مسئولیت دارد و باید پاسخگو باشد. اما آن "مسئولیت" که شما از آن یاد کرده اید، شبیه کار دادگاه های تفتیش عقاید قرون وسطی و دادگاه های انقلاب جمهوری اسلامی است که کسی را به صرف ابراز یک عقیده به "پاسخگویی" می کشند!
آقای بهنام گرامی، اگر دیدگاهی که شما از "مسئولیت" نویسنده و منتشر کننده دارید در جایی حاکم شود، مطمئناً در آنجا نشانی از آزادی اندیشه و بیان بر جای نخواهد ماند.
آخر مگر دکتر جوادی چه نوشته است که باید در برابر شما "مسئول" نوشته اش باشد؟
پس اینکه می گویید "اصولا باید در مقابل سؤالات و انتقادات کامنت نویسان پاسخگو باشید" یک سخن خودکامانه است. این "باید" شما پایه و بنیادی ندارد. همانگونه که هیچکس نمی تواند کسی را به نوشتن کامنت مجبور کند و بگوید "باید کامنت بنویسی"! همینگونه هم کسی نمی تواند نویسنده ای را مجبور به پاسخ دادن به پرسش منتقدین نمایدو این از لوازم اصل آزادی بیان است.
3 ـ گذشته از این موارد بنیادی، که بازگویی آنها را در برابر گفتار نادرست شما لازم دیدم، باید بگویم که من به بحث در زمینه هایی که در محدوده ی آگاهی من است بی علاقه نیستم. اما بحث فرهنگ و زبان امروز به رشته ای تخصصی تبدیل شده و چنین نیست که کسانی که دانش آموخته ی این رشته ها نیستند بتوانند نظری قطعی در این زمینه ها بدهند و ابهاماتی را روشن نمایند. این که بحث علمی و کارشناسی را به عوام و ناکارشناسان بسپاریم جز جدل های بیهوده ثمری ندارد. از همین رو من در اندازه ی توان خود کوشیده ام بحث های پرتنش قومی را از راه انتشار آرای دانشمندان برجسته ای، که از قضا بیشترشان هم آذربایجانی هستند، به سطح علمی بکشانم، تا به این شیوه به نشر آگاهی های درست و کارشناسانه یاری و جلوی کینه پراکنی های بی پایه ی قومی گرفته شود. من در ریزه کاری های علمی چون زبانشناسی، که در تخصص من نیست، وارد نمی شوم و ترجیح می دهم دیدگاه های کارشناسان این رشته را بشنوم و بیاموزم و دیدگاهی را که منطقی تر می یابم برگزینم. به دیگر ناکارشناسان هم همین توصیه را می کنم.